Listing 1 - 5 of 5 |
Sort by
|
Choose an application
Choose an application
In 1993, op vakantie in Niger, raakte Paul Antipoff volledig verlamd door een onbekend virus. Zijn eerste boek 'Het neusgatenperspectief' was het beklemmende relaas van zijn gevecht met die verlamming. Paul Antipoff overleefde het onmogelijke. Maar hoe moet het nu verder? Hoe stap je opnieuw het gewone leven in als je je beweeglijkheid totaal hebt verloren? Hoe neem je de draad weer op? Antipoff weigert 'anders' te zijn dan mensen zonder handicap. Hij reist, schrijft, wandelt, leest...geniet met volle teugen van het leven. Soms teder, soms hartverscheurend, zo is zijn gevecht om zelfstandig te wonen, op zoek naar zelfstandigheid en vrijheid. Maar ook het gewone leven brengt niet altijd wat hijervan verwacht. In februari 1999 trekt hij met een filmploeg naar Niger, naar de plaats waar hij verlamd geraakte. Confrontatie met de plaatselijke bevolking en met zichzelf. Cava Poff: opnieuw een beklijvend, niet-vrijblijvend boek van een jonge man met onwaarschijnlijk veel wils- en daadkracht.
604.6 --- coma --- emoties --- niet-aangeboren hersenletsel --- verlamming --- ziektebeleving --- Verlamming --- 418.5 --- gehandicapten --- gezondheidszorg --- psychologie --- roman --- zingeving --- 159.922 --- Instellingen --- Personen met een lichamelijke handicap --- Revalidatie --- Verpleging --- Psychologie van de gehandicapte --- Psychosomatiek - Psychologie van het ziek zijn --- Verlamming. --- Social medicine --- patiënt-verpleegkundige relatie --- levenskwaliteit --- Social policy and particular groups --- 960 --- Niger --- levensbeschrijvingen --- biographies et mémoires
Choose an application
Op vakantie in Afrika kreeg de auteur last van nekpijn, misselijkheid en koorts. 's Avonds ging hij slapen en 's morgens kon hij niet meer op zijn benen staan. En een dag later was hij totaal verlamd. Door de opstijgende verlamming viel zijn ademhaling uit en geraakte hij in een subcomateuze toestand en werd ijlings naar België gerepatrieerd. Tien dagen later ontwaakte hij in een Brussels ziekenhuis. Hij kon zich niet meer verroeren, niet meer spreken, niet meer ademen. Een onbekend virus had hem geveld. Het was augustus 1993. Een paar jaar later begon hij met het neerschrijven van zijn emoties en ervaringen, louter voor zichzelf. En dan begon het idee te groeien ooit een boek uit te geven over dat gevecht met zichzelf, zijn omgeving en de medische wereld. Want hoe moet je verder leven in een dergelijke vreemde toestand?
Choose an application
Choose an application
Listing 1 - 5 of 5 |
Sort by
|