Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Schizotypie is een multidimensioneel construct dat een neurologische kwetsbaarheid voor schizofrenie inhoudt. Een belangrijke subdimensie van schizotypie is de gedesorganiseerde spraak. Naar analogie met schizofrenie, vermoeden we dat schizotypische mensen zich anders gaan gedragen in een talige taak. In de literatuur is er veel evidentie gevonden voor het verschil tussen schizofrene deelnemers en gezonde controles op een woordassociatietaak. Waarom het associatief proces bij schizotypische personen anders is dan bij niet-schizotypische personen is nog niet duidelijk.Daarom hebben we een onderzoek uitgevoerd naar het verband tussen schizotypie en ongebruikelijke woordassociaties. We willen achterhalen waarom woordassociaties anders zijn bij schizotypische mensen. Zij zullen wellicht meer unieke of idiosyncratische associaties maken. Toch gaan we er niet van uit dat deze idiosyncratische responsen willekeurig zijn. Daarom zullen we in ons onderzoek de rol van valentie en concreetheid nader onderzoeken. Onze hypotheses zijn: (1) Schizotypische deelnemers zullen meer antwoorden geven dan niet-schizotypische deelnemers (2) De antwoorden van mensen met hoge schizotypie bevatten meer idiosyncratische antwoorden en (3) Er is een effect van woordsoort - valentie en concreetheid - op het verband tussen idiosyncrasie en schizotypie. We onderzoeken daarnaast ook nog of schizotypische deelnemers hetzelfde antwoordenpatroon hebben als niet-schizotypische deelnemers op vlak van valentie en concreetheid. Tenslotte voeren we een factoranalyse uit om na te gaan of de gevonden factoren bijkomend inzicht opleveren. Om onze hypotheses te onderzoeken hebben we een online taak opgesteld. Deze bestond uit een woordassociatietaak waarbij deelnemers een woord (cue) te zien kregen en zo snel mogelijk de eerste drie woorden (responsen) moesten opgeven waar ze aan dachten. Schizotypie werd gemeten aan de hand van de Schizotypal Personality Questionnaire (SPQ). Schizotypische deelnemers gaven niet meer of minder antwoorden op de woordassociatietaak dan niet-schizotypische deelnemers. Ze bleken wel meer ongebruikelijk te zijn in hun antwoorden op twee aspecten: frequentie (meer idiosyncratisch) en extremiteit (minder extreem positief of negatief). Het verband tussen schizotypie en verminderde extremiteit in valentie is enigszins te verklaren door Negatieve schizotypie, maar is er niet tot beperkt. Het bleek immers ook op te gaan voor Positieve schizotypie. De antwoordenpatronen van alle deelnemers waren gelijkaardig (d.i. in overeenstemming met de cues). We hebben op deze manier een beeld gekregen van de associatieve processen bij schizotypische en niet-schizotypische deelnemers, maar hebben nog geen zicht op de repliceerbaarheid of herkomst van deze bevindingen en de eventuele implicaties ervan. Hiervoor raden we vervolgonderzoek aan.