Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

This Element presents emerging concepts and analytical tools in landscape archaeology. In three major sections bookended by an Introduction and Conclusion, the Element discusses current and emerging ideas and methods by which to explore how people in the past engaged with each other and their physical settings across the landscape, creating their lived environments in the process. The Element reviews the scales and temporalities that inform the study of human movements in and between places. Learning about how people engaged with each other at individual sites and across the landscape deep in the past is best achieved through transdisciplinary approaches, in which archaeologists integrate their methods with those of other specialists. The Element introduces these ideas through new research and multiple case studies from around the world, culminating in how to 'archaeomorphologically' map anthropic constructions in caves and their contemporary environments.

Landscape archaeology.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

De afgelopen twee decennia zijn historici steeds meer gefascineerd geraakt door hoe samenlevingen omgingen met de kleine ijstijd en zijn gevolgen. De zestiende eeuw situeert zich binnen die periode van klimaatverandering die gekenmerkt is door algemeen dalende temperaturen en toenemende weersextremen. Onder meer Barriendos, Brown, Oberholzner, Pfister en Rohr bestuderen hoe maatschappijen cultureel-religieus reageerden op die extremen. Toch blijven de Zuidelijke Nederlanden hierin onderbelicht en krijgt de relatie tussen klimaat en parochiën onvoldoende aandacht. Deze masterproef speelt in op dat hiaat door de invloed van klimaat op de culturele werking, hier de liturgie, van de O.L.V.-Kerk in Nieuwpoort in de zestiende eeuw te bestuderen. Door de combinatie van een amfibische samenleving en het bruikbare bronmateriaal, kerkrekeningen, is Nieuwpoort een intrigerende casestudie. Enerzijds bevatten die de aalmoezen geschonken door de parochianen, anderzijds vertonen zij de uitgaven door de Kerk aan gebruikte was, het verzorgen van de liturgische gewaden en muziek. Een kwalitatieve en kwantitatieve benadering zijn hierbij vereist. Geïnspireerd door eerdere studies, kijkt deze thesis naar weersextremen als gevolg van de kleine ijstijd namelijk temperatuur, neerslag en hagel. Ook overstromingen krijgen hier een plaats. Aan de hand van klimaatreeksen, secundaire literatuur en stadsrekeningen wordt de situatie voor Nieuwpoort geschetst. Daaruit blijkt dat het aantal weersextremen ook toenam in die stad. Voor vier afwijkende culturele jaren kunnen weersextremen hierop een antwoord bieden. Zo stegen de aalmoezen in 1502 en 1511, beide jaren met een zware overstroming. Ook in 1530 vond een vloed plaats en reageerde de parochie door elf zangers aan te nemen. Verder namen de kosten aan was sterk toe in de zeer strenge winter van 1510. Alle vier waren het voorbeelden van uiterlijke vertoning van devotie, want vroomheid stond in verband met het beeld van God en de angst voor het vagevuur. Opvallend is dat er meer reacties voorkwamen bij overstromingen, wat past binnen het concept van de amfibische samenleving. Onderzoek van Bankoff toont namelijk aan dat religie diende als een coping mechanisme. Een belangrijke kanttekening is dat er voor twaalf jaren waarin een extreem weerfenomeen plaatsvond, er geen rekeningen ter beschikking waren. Enerzijds kan toeval hier spelen, anderzijds is geweten dat perioden van crisis administratieve problemen konden veroorzaken. Tot slot zijn er andere verklaringen waarom bepaalde bedragen stegen of daalden. De voornaamste hierbij zijn bouwperioden, de economische context, de pest en het opkomend protestantisme. Bij die laatste, de reformatie, zien Jenkins en Rowlatt klimaat als een belangrijke speler, aangezien het zorgde voor een gunstig milieu waarbinnen nieuwe theologische ideeën gemakkelijker konden verspreiden. De algemene conclusie is dat klimaat een invloed uitoefende op de culturele werking van de O.L.V.-Kerk, omdat de bevolking via religie mentaal omging met die gebeurtenissen.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

This Element addresses a burning question - how can archaeologists best identify and interpret cultural burning, the controlled use of fire by people to shape and curate their physical and social landscapes? This Element describes what cultural burning is and presents current methods by which it can be identified in historical and archaeological records, applying internationally relevant methods to Australian landscapes. It clarifies how the transdisciplinary study of cultural burning by Quaternary scientists, historians, archaeologists and Indigenous community members is informing interpretations of cultural practices, ecological change, land use and the making of place. This title is also available as Open Access on Cambridge Core.