Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Camus, Albert

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Dès que le coronavirus appelé aussi covid-19 s’est installé dans toute la planète, les journalistes un peu partout ont relu et fait lire ou relire La Peste. Camus avait pensé son roman sous l’Occupation. Il l’a publié en 1947. Soixante-quinze ans ont passé. Ce qu’on a interprété justement comme un roman antitotalitaire est devenu aussi un récit épidémique où il est question de contagion et d’immunité. Le lecteur d’aujourd’hui croit qu’il évoque l’événement contemporain. Alors que les sociétés ont changé, il retrouve les tergiversations et improvisations des autorités, les restrictions imposées et acceptées, le couvre-feu, la quarantaine, la pérennisation des mesures commandées par l’urgence, le poids des chiffres, le dévouement des soignants, les égoïsmes et les peurs, l’évolution des comportements, les effets inégalitaires sur la société, le jeu des médias, le retour longtemps attendu à une vie normale… L’auteur en appelle à la vigilance éthique et civique et à un travail de mémoire. Il dit aussi la nécessité de réformes car les pandémies ont des causes et peuvent revenir. La lutte contre les fléaux est à recommencer sans cesse.

Camus, Albert, --- Epidemics in literature

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Si Camus n’est pas un philosophe 'comme les autres', il convient de restituer l’unité qui traverse son œuvre hétéroclite en apparence, afin de montrer en quoi elle forme une philosophie de la vie propre à éclairer l’époque contemporaine. Cette unité passe par une clarification des rapports entre art, journalisme et philosophie, de leur imbrication et de leurs spécificités. Elle passe également par la permanence de questions qui traversent l’ensemble de l’œuvre camusienne, de la confrontation à l’absurde aux difficultés de la justice, à la nécessité de la révolte et aux possibilités offertes par l’amour

Camus, Albert (1913-1960) -- Critique et interprétation --- Philosophy

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Het boek leest als een ontdekkingstocht naar het belang en de inhoud van het concept rechtvaardigheid. Het is en blijft een zoektocht. Kan Camus daarbij (nog) een gids zijn? Aan u om die vraag op te lossen. De publicatie begint met een lijst van 25 levens- en samenlevingslessen die Camus ons kan bieden. Die klinken wat algemeen. Toch geven ze nog perfect waarden en principes weer, waarin wij ons kunnen vinden en ons handelen kunnen naar richten. De inhoud van die waarden zit verweven in het hele boek. Camus vroeg aandacht voor het absurde van het leven, maar dit is slechts een onvermijdelijk beginpunt voor een innerlijke en maatschappelijke revolte, en die evolueert dan naar de liefde en de solidariteit. Camus is eerder een schrijver dan een filosoof, zo stelt hij zelf. Hij is een heel eigen richting in gegaan wat zijn visie op mens en wereld betreft. Er zijn onder meer elementen van humanisme en existentialisme aanwezig. Maar hij toont vooral respect voor het menselijk leven, de menselijke waardigheid, maar ook voor de natuur, het leven hier en nu. Hij is een bescheiden, kwetsbare democraat, die zich steevast verzet tegen totalitaire regimes of ideeën en tegen de doodstraf. Hij gelooft vooral in de dialoog, de gelijkheid en … de rechtvaardigheid, gekoppeld aan de vrijheid. Hoe is die verhouding tussen rechtvaardigheid en vrijheid? Ze moeten mekaar in evenwicht houden en ze brengen maat en redelijkheid. Ze zijn even belangrijk, want rechtvaardigheid zonder dat men kan opkomen tegen onrecht betekent niets. Het is even zinloos over vrijheid te beschikken in een wereld zonder rechtvaardigheid, want dat brengt geen menselijke oplossingen. Zo kan onrecht worden bestreden en recht(vaardigheid) een plaats krijgen.Het boek gaat in een eerste deel vooral in op de rechtvaardigheid als algemeen concept, samen met een algemene schets van de levensloop van Camus en zijn visie op mens en samenleving. In de twee volgende delen gaat het over recht en onrecht en vooral de zoektocht naar rechtvaardigheid bij Camus, in het algemeen als concept, in het bijzonder in bepaalde contexten, zoals de armoede, de doodstraf, de terreur, de Algerijnse oorlog en de relatie met de natuur. Een slothoofdstuk plaatst zijn werk en zijn visie in een ruimer perspectief: een deeltje is ook gewijd aan de problematische relatie die hij had met Jean-Paul Sartre, een ander succesvol Frans auteur uit dezelfde periode. Wellicht had Camus toch –ook al werd dat niet alom erkend- een correctere visie op de toekomst van de wereld na de Tweede Wereldoorlog en vooral tijdens de Koude Oorlog.

340.11 --- BPB2204. --- Rechtstheorie. Rechtsvinding--(algemeen). --- Droit --- Solidarité --- Existentialisme. --- Philosophie --- Camus, Albert