Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

In this thesis project, a Monte Carlo simulation study is conducted to evaluate the randomization tests with combined P values (RTcombiP) using the additive method for testing the intervention effect in replicated randomized AB design. In this research, four factors were manipulated: the number of cases included in a study; the number of measurement occasions for each case within one study; between-case variance in the baseline level and the intervention level, and the mean intervention effect size. Under all the simulated conditions, the Type 1 rate is under 5% level. The statistical power is found to be positively related with the intervention effect sizes, and the number of measurement occasions. Between-case variances effect the statistical power of RTcombiP differently according to the intervention effect sizes. When the intervention effect size is smaller than 1.5, RTcombiP provides sufficient statistical power (>0.8) only with a sizeable between-case variance, and there is no common role for the impact of between-case variance on the statistical power of RTcombiP. When the intervention effect size is large (i.e., effect size of 1,5 or 2), between-case variance is negatively related to the statistical power of RTcombiP.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Samenvatting masterproef Onderzoek toont aan dat sommige kinderen al vanaf jonge leeftijd spontane aandacht voor patronen vertonen. Die kinderen gaan spontaan patronen herkennen en vormen in hun omgeving. Het zou dus kunnen dat die kinderen ook patronen gaan herkennen in willekeurig gedrag, zoals in kansvraagstukken, waarvan wordt verwacht dat dit een invloed zou kunnen hebben op hun kansinzicht. Dat inzicht is niet enkel van belang voor de wiskundige kennis en vaardigheden van kinderen, maar ook voor andere domeinen in het dagelijks leven. Vandaar is het belangrijk om een concreet beeld te krijgen van het kansinzicht van jonge kinderen en de mogelijke samenhang hiervan met die spontane aandacht voor patronen. Hierdoor zou men inzichten kunnen verkrijgen die bruikbaar zijn voor het leren over kansen in het lager onderwijs. In deze masterproef is onderzocht of er een verband bestaat tussen het kansinzicht en de spontane aandacht voor patronen bij jonge kinderen. Daarnaast is er een analyse uitgevoerd waarin werd gecontroleerd voor de algemene intelligentie van de kinderen, aangezien dit een storende variabele zou kunnen zijn binnen dit onderzoek. In het huidige onderzoek werd de spontane aandacht voor patronen gemeten aan de hand van de Torentaak bij 302 Vlaamse kinderen uit de tweede kleuterklas. Het kansinzicht werd gemeten aan de hand van de Heuristaak en algemene intelligentie aan de hand van de Raven Progressive Matrices Test bij diezelfde kinderen wanneer ze in het derde leerjaar zaten. Na de dataverzameling werden enerzijds de beschrijvende statistieken berekend voor het kansinzicht, de spontane aandacht voor patronen en de algemene intelligentie, en anderzijds werd een onafhankelijke t-toets en een meervoudige regressieanalyse uitgevoerd. Dit onderzoek vond een positief verband tussen het kansinzicht en de spontane aandacht voor patronen bij jonge kinderen voor het soort kansvraagstukken waarbij kinderen frequentieverdelingen moesten beoordelen op hun waarschijnlijkheid. Dit bleef bestaan ook na controle voor de algemene intelligentie van de kinderen. Voor de andere soorten kansvraagstukken werd geen verband gevonden. Wel viel er op dat vele kinderen die kansvraagstukken nog foutief beantwoordden. Mogelijke verklaringen hiervoor waren het gebruik van heuristieken en de beperkte kennis over het concept van onafhankelijkheid. De resultaten van dit onderzoek zijn van belang voor het leren over kansen in het lager onderwijs en vormen een aanzet tot het samenstellen van een wiskundepakket hierover. Wel is het wenselijk om nog vervolgonderzoek te doen enerzijds over dat verband tussen het kansinzicht en de spontane aandacht voor patronen en anderzijds om nog meer inzicht te krijgen in het gebruik van heuristieken bij jonge kinderen, waarbij rekening gehouden kan worden met de sterktes en beperkingen van het huidige onderzoek.