Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Op vraag van bisschop Kerkhofs van Luik, trokken zes jonge Montfortanen van 1951 tot 1955 met een beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Banneux door Limburg. De bisschop en zijn raadgevers wilden hiermee iets doen om de katholieke identiteit van de provincie te versterken. De oorlog had immers voor verdeeldheid gezorgd en de integratie van de talrijke immigranten in de mijnstreek in de katholieke organisaties verliep niet zo vlot als gewenst. Ieder jaar bezochten de Montfortanen in de lente en de zomer alle parochies in drie of vier dekenaten. De groep verbleef in principe twee keer vierentwintig uren in iedere parochie. In grote parochies konden dat drie dagen worden, in kleine parochies bleven zij maar één dag. In die periode werd een programma uitgerold met een plechtige ontvangst van het beeld door de parochianen, processies, aanbidding van het Sacrament, biechtgelegenheid, vier tot zes missen per dag, kinderzegen, predicaties voor verschillende groepen en de toewijding van de scholen aan Onze-Lieve-Vrouw. Met de toewijding van de parochie aan de Maagd der Armen werd het bezoek afgesloten, waarna het beeld plechtig overgedragen werd aan de volgende parochie. De rondtocht door ieder dekenaat werd afgesloten met een grootse plechtigheid in de hoofdplaats van het dekenaat, en de toewijding van het dekenaat aan Onze-Lieve-Vrouw. Van bij de aanvang kende de tocht een groot succes. Weken voor het bezoek spande iedere parochie zich in om Onze-Lieve-Vrouw nog uitbundiger te ontvangen dan dat elders het geval was. Kerken, kapellen, straten en woningen werden versierd, de deelname aan de activiteiten was massaal. De jonge paters schuwden het spektakel niet. Liever dan het beeld langs de kortste weg van het ene dekenaat naar het andere te brengen, kozen zij ervoor langs omwegen te reizen, waarbij zij gebruik maakten van toen nog niet voor de hand liggende vervoersmiddelen: autokaravanen begeleidden het beeld over de weg, en wanneer dat kon werden ook de binnenschippers ingeschakeld om het beeld en zijn begeleiders in triomf van de ene kant van de provincie naar de andere te varen. Ziekenhuizen, colleges, fabrieken en kazernes werden ook bezocht. Wat bij het begin opgevat was als een sobere boetetocht werd een triomftocht en een mega-event. Het initiatief werd in de Limburgse pers de Genadetocht genoemd. Begin 2021 gaf uitgeverij Halewijn een Nederlandse vertaling uit van een studie van de Duitse theoloog Matthias Sellmann: Parochie van de toekomst. 7 uitdagingen. Hierin formuleert hij zeven voorwaarden waaraan een parochie moet voldoen als zij de kritische en individualistische gelovige in West-Europa in de 21ste eeuw wil aanspreken. Die voorwaarden hebben betrekking op de organisatie van de parochie, de werving van leden, de wijze waarop zij openstaat voor participatie, het professionalisme van haar kader, haar communicatiestrategieën, haar openheid voor verschillende manieren waarop mensen uitdrukking kunnen geven aan hun geloof en haar zin voor innovatie. In het voorwoord bij deze uitgave worden de aanbevelingen van de Duitse theoloog als verrassend nieuw beschreven. In deze scriptie wordt onderzocht of en in welke mate de aanpak van de organisatoren van de Genadetocht die zeventig jaren geleden door Limburg trok, overeenstemt met de aanbevelingen van Sellmann.