Abstract | Keywords | Export | Availability | Bookmark

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Het uitgangspunt voor de masterproef vormt een iconografisch analyse van het Nachleben van Hildegard in de kunst doorheen de eeuwen en meer specifiek in de negentiende en begin twintigste eeuw. Het eerste deel behandelt het feit dat ze haar zelfrepresentatie in de kunst gebruikte om haar autoriteit te rechtvaardigen. En poogt haar vervolgens in de twaalfde-eeuwse context te plaatsen aan de hand van een vergelijking met Elisabeth van Schönau. Twee nonnen uit hetzelfde tijdperk, die beide visioenen kregen… Zo gelijkend maar toch zo verschillend. De tweede doelstelling is haar Nachleben in de kunst te schetsen met aandacht voor haar revival in de negentiende en begin twintigste eeuw. Dit onderzoek is voornamelijk gericht op Duitsland. De verschillende populaire iconografische patronen zullen aan bod komen als ook het antwoord op de vraag waarom er zo weinig afbeeldingen van haar als muziekcomponiste bewaard zijn. Tevens zullen ook haar vita aan de hand van verschillende levenscycli uitgelegd worden en zal er uiteindelijk toegespitst worden op een interessante casus: Hildegard die een brief aan een oude man overhandigd. Ook al wordt er vaak gerefereerd naar een revival/herontdekking van Hildegard, Hildegard is nooit echt een vergeten heilige geweest. Haar verering tijdens sommige periodes was heel lokaal, ze werd echter nooit helemaal vergeten. In de regio rond de Mittelrhein werd ze onmiddellijk na haar dood als heilige beschouwd en wordt ze tot op vandaag nog steeds vereerd.