Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Toin DuijxKatherine Rundell vond als kind de bibliotheek in Harare (Zimbabwe) de allerfijnste plek. Ze heeft zich daar door bijna alle boeken van de 25 planken heen gelezen. Daar zal zij haar inspiratie opgedaan hebben om later kinderboeken te gaan schrijven. In haar betoog stelt Rundell dat kinderboeken voor alle leeftijden zijn en dus ook door volwassenen herlezen moeten worden, dat verbeelding een belangrijk aspect van kinderboeken is, en dan deze boeken ?in zijn puurste, meest oorspronkelijke vorm hoop, honger, vreugde en angst weergeven?. Zij vat dit mooi samen met ?beschouw kinderboeken als literaire wodka?. Rundell kan ook gelezen worden als een pamflet tegen maatregelen zoals de meer dan 300 miljoen bezuiniging op het bibliotheekbudget in Engeland, waardoor er sinds 2010 al meer dan zevenhonderd bibliotheken zijn gesloten. Een ontwikkeling die we helaas ook het laatste decennium in Nederland zien. De auteur is verder van mening dat er meer aandacht moet komen voor diversiteit. De inleiding van kinderboekenambassadeur Manon Sikkel onderschrijft het boeiende betoog van Katherine Rundell. Klein formaat boekje met een belangrijke inhoud. Voor iedereen die zich met jeugdliteratuur bezighoudt.© NBD Biblion

Jeugdliteratuur --- Boekpromotie --- Leesbevordering --- Literatuur --- Verbeelding --- Afrika --- Frans --- België --- Young adultliteratuur --- Noorwegen --- Vlaanderen --- Vlaams --- Emigratie --- Vrouw --- Fantasie --- Informatief --- Kinderboeken

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Net zoals het vorige boek ?Klein Konijn niet verdwaald? heeft dit boek ook een prachtige canvascover met een titel in diepdruk, kleurrijke illustraties en een schattig, ondeugend hoofdpersonage. Het verhaal begint wanneer Mama Konijn een superbelangrijke brief schrijft naar Oma Konijn. Klein Konijn wil graag helpen door de brief op de bus te doen. Vol goede bedoelingen gaat hij op pad. Hij herhaalt zijn motto: ?Ik heb een SUPER belangrijke brief. Ik mag NIET te laat komen.? Maar dan neemt hij een paar onhandige beslissingen, waardoor hij de bus mist, het adres op de brief besmeurd raakt en hij hem bijna kwijt raakt. Het lukt Klein Konijn uiteindelijk toch om op tijd tot aan de [lees meer]brievenbus te geraken. Want eind goed, al goed... Of toch niet?De illustraties van John Bond zitten boordevol warme kleuren: roze, paars, oranje. Dit is mooi in contrast met Klein Konijn en Mama Konijn die zelf een zwart-wit lichaam hebben. Zo vallen ze goed op en weet je direct wie in de kijker staat. De tekeningen wisselen elkaar af qua vorm: paginagrote versies, close-ups of enkele sequenties na elkaar. Hierdoor kruip je mee in het hoofd van Klein Konijn. Er wordt ook gevarieerd tussen de lettertypes: als een personage iets zegt, dan staat de tekst bijna als een tekstballon dicht bij de spreker. De verteller krijgt dan weer een standaard letter à la Times New Roman. Lezers die houden van speelse lay-outs gaan dit zeker appreciëren. Een grappig voorleesboek met een verrassend einde.Annemieke De BruynePluizer

Brief --- Brievenbus --- Post --- Zelfredzaamheid --- Helpen --- Humor --- Jeugdboeken 03-06 jaar --- Prentenboeken