Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Begaafde leerlingen uit het middelbaar onderwijs blijken minder schoolse autonome motivatie te vertonen in vergelijking met gemiddeld presterende leerlingen. Daarnaast wordt er bij begaafde leerlingen vaak naar de schoolse motivatie gekeken om onderpresteren te verklaren. Naast de schoolomgeving, heeft ook de thuisomgeving een bepalende rol in het tot stand brengen van schoolse autonome motivatie bij begaafde leerlingen. Men veronderstelt dat de sociaal economische status (SES) ,autonomie-ondersteuning en het academisch thuisklimaat hierin een bepalende rol spelen. Deze masterproef maakt gebruik van de data uit de vragenlijsten van het TALENT-onderzoek. De steekproef bestaat uit 364 leerlingen (en hun ouders ) uit het eerste jaar van de A-stroom. Deze leerlingen behaalden een score van 120 op de CoVat CHC-test. Ten eerste worden de effecten van autonomie ondersteunend opvoeden en het academisch thuisklimaat op autonome motivatie nagegaan via een lineaire regressieanalyse. Volgens onderzoek zijn deze kenmerken van de thuisomgeving voorspellend voor de autonome motivatie. Daarnaast wordt het verband tussen SES (het hoogst behaalde onderwijsniveau en het gemiddeld inkomen) enerzijds en autonomie-ondersteuning en het academisch thuisklimaat anderzijds onderzocht aan de hand van een lineaire regressieanalyse. Verschillende onderzoeken stellen dat SES samenhangt met autonomie ondersteunend opvoeden en het academisch thuisklimaat. Vervolgens wordt aan de hand van mediatieanalyses onderzocht of het hoogst behaalde onderwijsniveau en het gemiddeld inkomen een indirect effect uitoefenen op de autonome motivatie via autonomie ondersteunend opvoeden en het academisch thuisklimaat. Binnen deze drie onderzoeksdoelen worden er steeds afzonderlijke analyses uitgevoerd voor de leerlingen- en ouderrapportages van autonomie-ondersteuning. Door meerdere respondenten te integreren in het onderzoek wordt de opvoedingsvariabele op een accuratere manier weergegeven. Dit geeft de mogelijkheid om verschillen in de perceptie van autonomie-ondersteuning tussen de twee respondenten te exploreren. Tenslotte worden verschillen in autonomie ondersteunend opvoeden tussen moeder en vader, en de mogelijk verschillende effecten hiervan op autonome motivatie exploratief onderzocht. De resultaten van deze masterproef tonen aan dat het academisch thuisklimaat bijdraagt aan de autonome motivatie, terwijl autonomie ondersteunend opvoeden enkel de autonome motivatie voorspelt indien gerapporteerd door de leerling. In het algemeen blijkt SES geen voorspeller te zijn van autonomie ondersteunend opvoeden, maar wel van het academisch thuisklimaat. Aansluitend toonden de mediatieanalyses aan dat het academisch thuisklimaat en autonomie ondersteunend opvoeden geen mediatoren zijn in de relatie tussen SES en autonome motivatie. Tenslotte vertonen moeders meer autonomie-ondersteuning als vaders. Hierbij aansluitend blijkt dat enkel autonomie ondersteunend opvoeden door de moeder een voorspeller is van de autonome motivatie.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

In de media bestaat de stereotype visie dat hoogbegaafde jongeren, slim maar sociaal onbekwaam zijn. Ook onder leerkrachten bestaat dit vooroordeel. Studies omtrent leerkrachtpercepties tonen namelijk aan dat leerkrachten de neiging hebben om hoogbegaafde leerlingen minder positieve sociaal-emotionele eigenschappen toe te kennen dan gemiddeld begaafde leerlingen. Nochtans zijn er vaak geen verschillen op sociaal-emotioneel vlak tussen hoogbegaafden en gemiddeld begaafden. De huidige studie bouwt hierop voort, maar gaat op zoek naar de percepties van peers. Meer bepaald wordt onderzocht of peers eveneens negatieve percepties hebben over het sociaal-emotioneel functioneren van hoogbegaafde medeleerlingen. Deze masterproef had als doel om na te gaan of peers hoogbegaafde of erg slimme medeleerlingen negatiever percipiëren dan gemiddeld begaafde medeleerlingen. Zowel persoonlijkheid als sociale competentie werden bevraagd. Ook werd nagegaan of peers hun hoogbegaafde of erg slimme klasgenoten minder sociaal accepteren dan gemiddeld begaafde klasgenoten. Onderlinge verschillen tussen peers die beschreven werden als 'hoogbegaafd' versus 'erg slim' werden ook onderzocht. Ten slotte werd er onderzocht of de studiegerichtheid van de respondent een rol speelt in de beoordeling van de persoonlijkheid, de sociale competentie en in de sociale aanvaarding. Het onderzoek gebeurde aan de hand van vignetten waarin we een korte beschrijving gaven van een hypothetisch kind. De beschrijving verschilde qua begaafdheidsniveau (even slim als andere kinderen van je leeftijd, erg slim in vergelijking met andere kinderen van je leeftijd of hoogbegaafd) en geslacht (jongen of meisje). Nadat de leerlingen de vignetten hadden gelezen, werd aan hen gevraagd om vragenlijsten in te vullen over het hypothetische kind. De resultaten tonen aan dat peers geen negatievere percepties hadden van erg slimme en hoogbegaafde klasgenoten wat betreft de persoonlijkheid en de sociale competentie in vergelijking met gemiddeld begaafden. Peers kenden daarentegen zelfs een positief kenmerk toe aan hoogbegaafden, namelijk dat ze zorgvuldiger zijn dan gemiddeld begaafde leerlingen. Verder bleek dat peers hoogbegaafde of erg slimme leerlingen niet minder accepteerden dan gemiddeld begaafde medeleerlingen. Bovendien resulteerde een lagere studiegerichtheid niet in een negatievere perceptie en acceptatie t.a.v. hoogbegaafde en erg slimme leerlingen in vergelijking met gemiddeld begaafde kinderen. Er werd eveneens weinig evidentie gevonden voor een ander beeld over erg slimme kinderen dan over hoogbegaafde kinderen. Het enige gevonden verschil was dat hoogbegaafden als opener voor nieuwe ervaringen werden beoordeeld dan erg slimme kinderen. Tot slot werden er geen verschillen gevonden in de sociale acceptatie van erg slimme versus hoogbegaafde kinderen.