Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

De moderne samenleving heeft een grote religieuze pluriformiteit en religie krijgt steeds meer aandacht in het publieke debat. Ook universiteiten hebben tegenwoordig te maken met een zeer pluriforme studentenpopulatie. Universiteiten zoeken naar een manier om religie te incorporeren in de context van de universiteit op een wijze die aansluit bij de visie van de universiteit. Een van de vragen die daar bij gesteld wordt is het belang van interreligieuze dialoog. Interreligieuze dialoog is een methode die gebruikt wordt voor het versterken van de solidariteit binnen een pluriforme samenleving en kan voor universiteiten een gereedschap zijn om de religieuze pluriformiteit binnen de studentenpopulatie te behandelen. In dit onderzoek wordt gekeken naar de plaats van religie aan de universiteit en de rol die interreligieuze dialoog hier binnen kan spelen. Het onderzoek bestond uit zowel een verkennend kwalitatief onderzoek als een literatuurstudie. In dit rapport zal in eerste instantie de visies op het incorporeren van interreligieuze dialoog aan de universiteit vanuit de literatuur besproken worden. Hierbij wordt de KU Leuven telkens als voorbeeld gebruikt. Naast de literatuur zal daarom gebruik gemaakt worden van bestaande onderzoeken naar religie onder de studenten van de KU Leuven, diversiteitsbeleid rapporten en data uit het verkennend kwalitatief onderzoek. In de eerste plaats wordt er gekeken naar de rol van religie aan de universiteit en de religiositeit van studenten. Afhankelijk van de visie en missie van de universiteit wordt er een positieve of negatieve betekenis aan de aanwezigheid van religie binnen de context van de universiteit gegeven. Daarnaast wordt de rol van interreligieuze dialoog besproken, over het algemeen beargumenteerd men dat interreligieuze dialoog een meerwaarde zou zijn binnen de context van de universiteit. Interreligieuze dialoog zal echter een ander karakter hebben aan de universiteit dan in een andere setting. Ook het katholieke karakter van een universiteit speelt een rol in de manier waarop interreligieuze dialoog aan de universiteit geïncorporeerd wordt. De opbouwende kwaliteiten van interreligieuze dialoog kan voor universiteiten een component zijn in het samenbrengen van studenten van verschillende achtergronden en het terugdringen van conflict. Ook heeft interreligieuze dialoog een grote impact op de beeldvorming over religie. Voor het faciliteren van interreligieuze dialoog zijn er verschillende mogelijkheden. Voor het succesvol incorporeren van interreligieuze dialoog aan universiteiten moet men interreligieuze geletterdheid vergroten en interreligieuze ontmoetingen faciliteren. Dit kan zowel buiten het curriculum bijvoorbeeld door activiteiten van de parochie en studenten zelf, alsmede binnen het curriculum door binnen religiewetenschappelijke vakken aandacht aan interreligieuze dialoog te besteden.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

The long history of civil conflicts in Sudan till to the recent escalation of another bloody civil war in December 2013 in the Republic of South Sudan, involved thousands of children as participants of the insurgencies within the Country. This thesis undertakes to study the plight of children between the ages of 6-18 years, subjected to participate in many evil actions and enrolled later to schools. In Christian traditions, pastoral care is mainly about guiding, healing, liberating, nurturing, and reconciling in any given situation. This thesis basically is an attempt to offer the basic pastoral care needed to meet the needs of children in basic schools, where the lives children have been marked with suffering and crises. The author#s understanding of children#s issues is based upon deep Christian Pastoral Principles of care; that call for action. In this thesis, the author will show how Jesus# relationship with children was central in his mission of salvation and with a direct link with God#s kingdom #Whoever receives one such child in my name receives me, and whoever receives me, receives not me but him who sent me.# (Mk 9:34-37). #Let the little children come to me, and do not hinder them, for the kingdom of God belongs to such as these.# (Mk 10:13-16) Many scholars and researchers believe that in today#s society few people advocate children#s rights and many would like to scold them and to prevent them from achieving their social status in the society, to grow up as responsible citizens and as God fearing people. This thesis employs the methodology of critical and contextual analysis to get to the resources of pastoral practices and care that relates with this study. The work is divided into three chapters. The first chapter studies in brief, the historical and political events of the Country, the aftermath of civil conflicts, and the plight of children in basic schools, as a preliminary exploration to the root causes of the problem. The second chapter investigates the work of Carrie Doehring and other pastoral theologians. Doehring and Rahner#s theological views have enabled the author to re-shape the road map for future application of principles of pastoral care in basic schools. The third and the last chapter, presents the contextual pastoral response of caring for children, the integration of pastoral skills into the formation, as well as the adaptation of the institutional and spiritual paradigms of pastoral care. The author has looked at the doctrinal teaching of the Catholic Church as an initial factor for the study, as viewed by the conciliar documents of the Second Vatican Council, especially in the declaration on Christian education (Gravissimum Educationis) as opening windows for the investigations. The pastoral principles remains as a call and challenge for the implementation for the promotion of children#s rights and welfare for the society and for the nation in general, so much that it becomes a an urgent pastoral concern to for the Church.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Anne Donné, “Ook mijn leven is veranderd”. Spirituele zorg voor familieleden van personen met een niet-aangeboren hersenletsel. Masterproef aangeboden tot het verkrijgen van de graad van Master in de gespecialiseerde studies in de theologie en de religiewetenschappen Examenperiode: september 2016 Promotor: prof. dr. Anne Vandenhoeck Copromotor: dr. Martijn Steegen Deze masterproef situeert zich binnen het domein van de praktische theologie. Personen die een niet-aangeboren hersenletsel oplopen worden geconfronteerd met veranderingen in hun leven die zich kunnen situeren op lichamelijk, cognitief en/of gedragsmatig vlak. Een niet-aangeboren hersenletsel heeft ook een grote impact op het leven van naaste familieleden. Zij staan voor de opdracht om hun familielid te (onder)steunen. Ze gaan hun leven anders moeten inrichten in functie van de gevolgen van het letsel. Die gevolgen kunnen veel draaglast veroorzaken bij familieleden. Enkel wanneer zij voldoende draagkracht vinden, zullen ze op een adequate manier met het hersenletsel kunnen omgaan. Dit onderzoek richt zich op de spirituele zorg voor deze familieleden. Door familieleden te ondersteunen in hun zinbeleving en hun zinverlies, dat tot uiting komt doorheen hun spirituele dimensie, wordt hun draagkracht verstevigd. Er is nog geen onderzoek gevoerd naar de beleving van familieleden omtrent een niet-aangeboren hersenletsel. Het onderzoek zal enerzijds hun spirituele dimensie in kaart brengen om vervolgens te peilen naar hun nood aan spirituele zorg. De onderzoeksvraag luidt als volgt: Hoe gaan familieleden van patiënten met een niet-aangeboren hersenletsel in de revalidatiefase om met de veranderingen die dit letsel met zich meebrengt en in hoeverre hebben ze daarbij nood aan spirituele zorg? Het onderzoek beoogt om, als onderdeel van de integrale zorgvisie, de aandacht van pastores ook op familieleden te vestigen en hen inzicht te geven in de spirituele dimensie van deze doelgroep, zodat ze aan hen doelgerichte spirituele zorg kunnen bieden. Het vertrekpunt van dit onderzoek waren mijn stage-ervaringen met familieleden van personen met een niet-aangeboren hersenletsel in het UZ Leuven, campus Pellenberg. De mogelijke gevolgen van een niet-aangeboren hersenletsel voor de persoon zelf en zijn/haar familieleden werden doorheen een kritische literatuurstudie gesitueerd. Ook de mogelijke manieren van coping komen in dit theoretisch kader aan bod. Het tweede deel van het onderzoek omvat een kwalitatief onderzoek bij zeven naaste familieleden. Het onderzoek heeft hun spirituele dimensie, die bepalend is voor de manier waarop ze met het hersenletsel omgaan in kaart gebracht. Daarnaast werd er ook gepeild naar hun nood aan spirituele zorg. Het onderzoek heeft aangetoond dat de gevolgen van een niet-aangeboren hersenletsel een grote weerslag hebben op het leven van familieleden. Spirituele zorg voor familieleden is aangewezen wanneer ze over onvoldoende draagkracht beschikken om met deze gevolgen om te gaan. Het onderzoek wil een aansporing zijn voor pastores om ook aandacht te schenken aan spirituele zorg van familieleden, zodat het welzijn van hen en van de persoon met het hersenletsel verstevigd en verbeterd wordt.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Sinds de euthanasiewet in 2002 werd ingevoerd in Vlaanderen, zijn pastores gedwongen een praktisch standpunt omtrent euthanasie in te nemen. De Katholieke Kerk neemt sterk stelling in tégen euthanasie, maar pastores worden in hun werk geconfronteerd met patiënten die aangeven ondraaglijk te lijden en die een beroep doen op de euthanasiewet. Hoe gaat pastor hier in de praktijk mee om? De beschikbare wetenschappelijke literatuur over het onderwerp euthanasie in het pastorale werkveld is niet omvangrijk en om die reden ligt de nadruk in deze thesis op een uitgebreid empirisch onderzoek dat werd uitgevoerd bij negen ziekenhuispastores in Vlaanderen. De onderzoeksvraag die hierbij gehanteerd wordt, is: wat is de bijdrage van katholieke ziekenhuispastores in Vlaanderen aan de zorg voor patiënten met een euthanasievraag?