Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

In onze huidige moderne samenleving brengen we zeer veel tijd passief door. We noemen dit sedentair gedrag. Sedentaire gedragingen zijn passieve bezigheden die weinig energie vergen en voornamelijk zittend of liggend worden uitgevoerd. Het is reeds aangetoond dat veel sedentair gedrag, in combinatie met weinig lichaamsbeweging, negatieve effecten hebben op onze gezondheid. In het bijzonder op ons cardio-metabool systeem. Dit zijn ons hart, bloedbaan en andere vitale organen. Deze studie onderzocht het verband tussen verschillende domeinen van sedentair gedrag en hun effect op ons cardio-metabool systeem. Om het effect van dat sedentair gedrag objectief te gaan onderzoeken, maakten we gebruik van vijf factoren die een risico zijn voor onze cardio-metabole gezondheid. Deze factoren zijn: een verhoogde lendenomtrek, verhoogde triglyceriden (een soort van vet) in de bloedbaan, verlaagde HDL-cholesterol (de zogenaamde 'goede' cholesterol) in de bloedbaan, verhoogde bloeddruk en verhoogde suikerconcentratie in de bloedbaan. Deze risicofactoren zijn apart, maar vooral indien samen aanwezig, geassocieerd met een verhoogd risico op verschillende gezondheidsproblemen, zoals hart- en vaatziekten en diabetes type 2. De verschillende domeinen van sedentair gedrag die wij hebben onderzocht zijn dutten, eten, tv kijken, computer gebruiken, passief transport (niet wandelen en fietsen, maar bijvoorbeeld auto rijden of het openbaar vervoer nemen), passief werken (bijvoorbeeld zittend bureauwerk) en andere passieve activiteiten (zoals lezen, passieve sociale contacten, muziek luisteren, ...). De resultaten in ons onderzoek toonden dat, van alle onderzochte sedentaire domeinen, alleen tv kijken kan worden geassocieerd met een significant risico op ons cardio-metabool systeem. We hebben hier drie mogelijke verklaringen voor. Een eerste is dat tv kijken een van de meest passieve zittende activiteiten is in vergelijking met andere sedentaire domeinen. Een tweede vonden we in het feit dat er tijdens het tv kijken meer ongezonde tussendoortjes worden gegeten. De derde verklaring zou kunnen zijn dat door meer tv te kijken er minder tijd wordt gespendeerd om aan lichaamsbeweging te doen. Verder vonden we ook een verband, hoewel niet consistent, tussen overdag dutten en cardio-metabool risico. Een verklaring hiervoor zou kunnen zijn dat overdag dutten een negatief effect heeft op onze natuurlijke slaapcyclus en zo een verhoogd cardio-metabool risico veroorzaakt Voor aanbevelingen omtrent onze cardio-metabole gezondheid, lijkt het verminderen van tv kijken effectiever dan het verminderen van andere domeinen van sedentair gedrag. Daarnaast mogen we niet vergeten de nadruk te leggen op het verhogen van de hoeveelheid tijd die we spenderen aan lichaamsbeweging. Bevindingen over het effect van dutten waren minder overtuigend, maar we zouden toch voorzichtig moeten zijn met lange dagelijkse dutjes.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

De focus van deze masterproef ligt op het metabool syndroom en hoe je dit syndroom kan verminderen. Het metabool syndroom is een cluster van de meest gevaarlijke risicofactoren op een hartaanval, namelijk: diabetes en verhoogde plasmaglucose, abdominale obesitas, hoge cholesterol en hoge bloeddruk. Hoe meer componenten van het metabool syndroom een evidentie zijn, hoe hoger de kans op een cardiovasculaire dood. Binnen de bevolkingsgroep die getest is, lijdt 13% aan het metabool syndroom. Wereldwijd zijn er echter onderzoeken waar naar schatting 20 tot 25% van de volwassen wereldbevolking lijdt aan het metabool syndroom. Dit hoge percentage zorgt tevens voor een hoge socio-economische kost voor de maatschappij. Met deze masterproef wordt er onderzocht wat het effect is van musculaire fitheid en cardio respiratoire fitheid op het metabool syndroom. In totaal gebruikten we gegevens van 446 proefpersonen (163 vrouwen en 2 proefpersonen werden bloedstalen genomen en bloeddruk gemeten, antropometrische metingen gedaan, een maximale fietstest afgenomen, handknijpkracht gemeten, bovenbeenkracht gemeten en werd gevraagd om een vragenlijst in te vullen. Resultaten van dit onderzoek zijn dat mensen met lage cardiorespiratoire fitheid bijna acht keer meer kans hebben op het metabool syndroom. Bij mensen met lage musculaire fitheid verdubbelt de kans op het metabool syndroom. Hoge cardiorespiratoire fitheid zorgt voor vermindering van alle risicofactoren van het metabool syndroom, zowel bij mannen als bij vrouwen. Musculaire fitheid kan zorgen voor daling van triglyceriden en bloeddruk. Implicaties van deze thesis zijn dat aerobe training om cardiorespiratoire fitheid te verhogen en weerstandstraining om musculaire fitheid te verhogen samen waarschijnlijk het beste effect hebben om het metabool syndroom te doen verminderen.