Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

This thesis explores the theoretical concept of salience and its operationalization and measurement in color categorization research. The overview of the current approaches in color studies shows that salience, defined as basicness or prototypicality, has been central to modeling the cognitive structure of color categories in the related fields of cognitive anthropology, psychology and linguistics. At the same time it is a multifaceted phenomenon defined by the theoretical framework and methods of the specific discipline. Thus, anthropological and psychological studies use experimental data from color naming and elicitation tasks which measure the salience of color categories through behavioral tests, while linguistic studies rely on linguistic salience parameters derived from frequency counts in text corpora and dictionary information. The question of the compatibility of the experimental and linguistic evidence was first addressed by Corbett and Davies (1995, 1997), who used the published data from a range of experimental studies to compare several groups of salience measures. They show that there might a distinction between linguistic measures of salience (frequency in texts and number of derived forms), color naming tasks (response time, frequency and consistency of naming) and elicitation tasks (frequency and position in the lists). The present study expands this analysis by including 58 salience parameters from published data and two available datasets of raw data. This means not only a more comprehensive set of salience measurement, but also new types of data not included in the previous studies, namely data from online color naming experiments and more modern corpora. Additionally, the larger amount of up-to-date data allows exploring an extended list of 47 color words including non-basic color names and including new types of salience parameters, e.g. the size of the color category in three-dimensional color spaces. The interrelations between salience parameters are analyzed using the method of multidimensional scaling using Smacof. The exploratory approach is used to identify the groups of salience parameters that are most similar to each other and that are most likely to represent the same underlying salience dimensions. The confirmatory approach is used to test the hypotheses regarding the dimensions of the salience space identified in the exploratory solutions and proposed in the previous research. Confirmatory MDS models are fitted using side constraints defined as external variables. The study is organized in three series of analyses, where standard and constrained MDS models are fitted to the different subsets of salience parameters. The three series of analyses reveal a relatively consistent structure of the salience space across different types of salience parameters and color names. At the most general level, we can identify three major groups of salience measurements derived from different sources: color naming, elicitation and corpus data. Salience parameters from association tasks do not form a separate group, but appear to the similar to the salience parameters from corpus data. The confirmatory part of the analysis tests two alternative structures of the salience space, revealing that it can be defined not only in terms of the 'source' of data, but also in terms of context of color word usage and the distribution of the color samples.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Schizotypie is een multidimensioneel construct dat een neurologische kwetsbaarheid voor schizofrenie inhoudt. Een belangrijke subdimensie van schizotypie is de gedesorganiseerde spraak. Naar analogie met schizofrenie, vermoeden we dat schizotypische mensen zich anders gaan gedragen in een talige taak. In de literatuur is er veel evidentie gevonden voor het verschil tussen schizofrene deelnemers en gezonde controles op een woordassociatietaak. Waarom het associatief proces bij schizotypische personen anders is dan bij niet-schizotypische personen is nog niet duidelijk.Daarom hebben we een onderzoek uitgevoerd naar het verband tussen schizotypie en ongebruikelijke woordassociaties. We willen achterhalen waarom woordassociaties anders zijn bij schizotypische mensen. Zij zullen wellicht meer unieke of idiosyncratische associaties maken. Toch gaan we er niet van uit dat deze idiosyncratische responsen willekeurig zijn. Daarom zullen we in ons onderzoek de rol van valentie en concreetheid nader onderzoeken. Onze hypotheses zijn: (1) Schizotypische deelnemers zullen meer antwoorden geven dan niet-schizotypische deelnemers (2) De antwoorden van mensen met hoge schizotypie bevatten meer idiosyncratische antwoorden en (3) Er is een effect van woordsoort - valentie en concreetheid - op het verband tussen idiosyncrasie en schizotypie. We onderzoeken daarnaast ook nog of schizotypische deelnemers hetzelfde antwoordenpatroon hebben als niet-schizotypische deelnemers op vlak van valentie en concreetheid. Tenslotte voeren we een factoranalyse uit om na te gaan of de gevonden factoren bijkomend inzicht opleveren. Om onze hypotheses te onderzoeken hebben we een online taak opgesteld. Deze bestond uit een woordassociatietaak waarbij deelnemers een woord (cue) te zien kregen en zo snel mogelijk de eerste drie woorden (responsen) moesten opgeven waar ze aan dachten. Schizotypie werd gemeten aan de hand van de Schizotypal Personality Questionnaire (SPQ). Schizotypische deelnemers gaven niet meer of minder antwoorden op de woordassociatietaak dan niet-schizotypische deelnemers. Ze bleken wel meer ongebruikelijk te zijn in hun antwoorden op twee aspecten: frequentie (meer idiosyncratisch) en extremiteit (minder extreem positief of negatief). Het verband tussen schizotypie en verminderde extremiteit in valentie is enigszins te verklaren door Negatieve schizotypie, maar is er niet tot beperkt. Het bleek immers ook op te gaan voor Positieve schizotypie. De antwoordenpatronen van alle deelnemers waren gelijkaardig (d.i. in overeenstemming met de cues). We hebben op deze manier een beeld gekregen van de associatieve processen bij schizotypische en niet-schizotypische deelnemers, maar hebben nog geen zicht op de repliceerbaarheid of herkomst van deze bevindingen en de eventuele implicaties ervan. Hiervoor raden we vervolgonderzoek aan.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Het doel van deze masterproef is het vergelijken van twee directe methoden om similariteitsdata te verzamelen, namelijk de TotalSet-paarsgewijze methode en SpAM. Bij de eerste methode dienen deelnemers alle stimulusparen te beoordelen op hun gelijkaardigheid door een cijfer (van 1 tot 9) in te geven. Bij SpAM dienen deelnemers de stimuli te verplaatsen, zodat de afstand tussen de stimuli hun waargenomen (dis)similariteit representeert (Goldstone, 1994; Hout, Goldinger en Ferguson, 2013; Kriegeskorte & Mur, 2012). Enkele onderzoekers zien vooral voordelen in het gebruik van SpAM in plaats van de paarsgewijze methode: SpAM zou efficiënter zijn (en dus sneller), de resolutie van de gegevens zou hoger zijn en daarenboven zou SpAM intuitiever en gebruiksvriendelijker (minder vervelend) zijn (Goldstone, 1994; Hout, Goldinger & Ferguson, 2013). In een studie waarin SpAM werd vergeleken met zowel de klassieke paarsgewijze methode als met de TotalSet-versie ervan, kwam SpAM als beste uit de vergelijking (Hout et al., 2013). Een heranalyse van gegevens uit deze studie toont echter enkele beperkingen aan van SpAM (Verheyen, Voorspoels, Vanpaemel & Storms, 2015). In deze masterproef werden de theoretische punten die door Verheyen et al. (2015) aangehaald werden, empirisch getoetst door de methoden systematisch met elkaar te vergelijken. Data werden verkregen door 48 deelnemers de gelijkaardigheid van vier sets van zestien stimuli (fotorealistische afbeeldingen) te laten beoordelen. Iedere deelnemer beoordeelde twee sets aan de hand van SpAM en twee andere sets aan de hand van de paarsgewijze methode (gebalanceerd en gerandomiseerd proefopzet). Nadien werd aan alle deelnemers een vragenlijst voorgelegd die peilde naar hun subjectieve ervaringen met beide methoden. De resultaten tonen aan dat de paarsgewijze methode significant meer tijd in beslag neemt, maar daarentegen ook betrouwbaarder is bij een gelijk aantal deelnemers, dat SpAM een bias lijkt te vertonen voor spatiale voorstellingen en dat de gemiddelde data bij SpAM geen goede weerspiegeling zijn van de individuele. De kwalitatieve oordelen van de deelnemers suggereren dat SpAM de meest gebruiksvriendelijke methode is (SpAM is minder vermoeiend, aangenamer en de methode van voorkeur).

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Many studies have investigated the influence of healthy aging on episodic memory, but fewer studies have investigated whether semantic memory undergoes comparable age-related changes. While episodic memory deals with the particular experiences we had, semantic memory encodes the generic knowledge about the things we encounter on an everyday basis. When Morrow and Duffy (2005) investigated semantic memory in healthy old age, they found that older adults make different typicality judgments in semantic tasks compared with younger adults. Older adults provided higher ratings than young adults. This master's thesis is primarily concerned with the interpretation of the differences in typicality judgments between older and younger adults: Do they reflect criterion or representation differences? We used the Threshold Theory (Hampton, 1995; 1998; 2007) as a theoretical framework to study individual differences in semantic categorization. Hampton argues that semantic categorization decisions come about through the placement of a threshold criterion along a dimension that represents the items' similarity to the category representation. The Threshold Theory states that categorization differences can be due to a different assessment of the item-category similarity assessment by the age groups (representation differences) and/or to the use of different thresholds by the age groups (criterion differences). For this study, 1868 adults from all over Flanders (Belgium) participated in a categorization task. Each of the participants was asked to decide for every category item whether or not it belonged in the mentioned CATEGORY. Each category's categorization data were analyzed separately using a formalization of the Threshold Theory that allows one to disentangle the two sources of differences. Our study provided evidence for both interpretations of the age group difference: Older adults use less severe thresholds compared with younger adults (i.e., criterion differences) and they also have different opinions regarding item-category similarity compared with younger adults (i.e., representation differences). Our study also indicated influences of educational level on semantic categorization decisions, whereby higher educated individuals are more severe.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

De wereld is in beweging. Migratie zorgt voor een instroom aan andere culturen en dat is in Vlaanderen niet anders. Voor wie wil participeren aan een samenleving is taalbelangrijk. In het Vlaamse basisonderwijs nemen steeds meer meertalige leerlingen plaats achter de schoolbanken. Meertalige leerlingen hinken achterop in het onderwijs. De vraag rijst hoe we de schoolse achterstand van meertalige kinderen kunnen verhelpen. Momenteel is de norm in Vlaanderen ééntalig Nederlandstalig onderwijs. Vanuit wetenschappelijke hoek gaan er echter steeds meer stemmen op om het roer om te gooien. Kinderen zouden er namelijk baat bij hebben dat hun thuistaal een plaats krijgt op school. In deze masterproef willen we onderzoeken hoe leerkrachten in Vlaanderen omgaan met de meertaligheid in hun klas en op school en willen we peilen naar de impact die hun manier van omgaan met meertaligheid heeft op de meertalige kinderen. Heeft het schoolbeleid op vlak van meertaligheid een impact op de identiteit van leerlingen? Er werd een kwalitatief onderzoek opgezet in twee basisscholen in Gent. Vier klassen uit de derde graad werden bezocht. Er werden interviews gedaan met directie en leerkrachten, observaties gedaan op school en vragenlijsten afgenomen van de leerlingen om de houding ten opzichte van meertaligheid op school te beschrijven. Om de impact van het taalbeleid op de kinderen te onderzoeken werd een taalportrettentaak afgenomen bij een selectie van meertalige leerlingen. Aan de hand van individuele gesprekken en naar aanleiding van de taalportretten konden de kinderen hun identiteitsbeleving verwoorden. De resultaten lijken te suggereren dat de houding van leerkrachten en directie tegenover meertaligheid zich overdraagt op de kinderen. De taalportretten brachten verder naar voor dat het verbieden van de thuistaal mogelijks tot gevolg heeft dat leerlingen zich minder vastpinnen op een bepaalde identiteit verbonden aan hun nationaliteit. Dit zijn interessante patronen die dienen nagegaan te worden in een uitgebreid vervolgonderzoek met meerdere scholen/klassen/leerlingen.