Listing 1 - 5 of 5 |
Sort by
|
Choose an application
Choose an application
Choose an application
The subject of the thesis is the function of objects in Kundera's novels written in French: Slowness, Identity and Ignorance. Objects are separated from other motives, and are analysed as such, in order to explore their influence on the system of characters, as well as on the narrative. The interpretation is based mainly on the theory of transitional object, developed by Winnicott. This theory, despite being used to explain the use of object in the early infancy of a child, can be applied to the function of objects in Kundera's novels. The transitional object is necessary in child's perception of reality in a way that it operates in the intermediary space formed between a child and the other. The transitional object replaces the illusion that is created within first months of child's life by which the contact between him and a mother is established. The illusion itself means that the objects are given to a child from exterior world, but in the same time, he feels he creates them from the interior world. Incorporated in the body of the analysis, Kundera's objects can be understood as transitional, because they are both created by the subjects themselves and given by the environment. The characters cannot function without the illusion, which makes the objects inseparable from their's identity. A car, an ashtray, a mirror, clothes, letters, along with objects presented in absentia such as the head of Medusa and a masque define one's identity and perception of reality as well as one's behavior. This dialectic of illusion is crucial because it represents one of the basic characteristics of the 'human condition'. Therefore, the goal is to determine the mechanism by which the objects function, and what concequences does that mechanism have on the character's identity and the relations he has with others.
Choose an application
Geuren en parfums zijn aanwezig in het alledaagse leven en iedereen wordt ermee geconfronteerd, maar niet veel mensen slagen erin deze zintuigelijke indrukken tekstueel te verwoorden en dat is net waar het in deze masterproef om draait. We hebben gekozen twee hedendaagse romans te analyseren waarin het belang van parfums in de titels weerklinkt: Das Parfum (1985) van Patrick Süskind en Parfums (2012) van Philippe Claudel. We onderzoeken de plaats van het olfactorische zintuig in deze twee romans aan de hand van twee thema's, namelijk « Het benoemen van geuren » en « Het samengaan van herinneringen en geuren ». Geuren beschrijven blijkt moeilijker dan we denken: enkel mensen die professioneel bezig zijn met geuren kennen de juiste benamingen. Deze probleemstelling wordt vanuit twee standpunten benaderd: de thematische analyse en de linguïstische analyse. Ten eerste wordt er gekeken over welke thema's of semantische velden er geurbeschrijvingen aanwezig zijn bij Süskind, dat is het geval voor omgeving (steden en natuur), parfums en personen. Claudel zet dezelfde thema's in kaart, maar aan de geurbeschrijvingen van personen geeft hij meer aandacht en hij benadert ook voedsel olfactorisch, een thema dat afwezig is bij Süskind. Het grote verschil tussen deze twee auteurs zit hem niet in de thema's die ze aansnijden, maar in hun manier van verwoorden: bij Süskinds uitwerking van deze thema's vallen vooral de gedetailleerde en punctuele beschrijvingen van de geuren op, toch zijn deze beschrijvingen altijd heel kort van aard, zeker in vergelijking met Parfums. Claudel daarentegen roept geuren op die in verband staan met zijn eigen herinneringen, dat doet hij door associaties met beelden en contexten neer te pennen waarin de beschreven geuren aanwezig zijn: deze auteur zal dus iedere geurbeschrijving even gedetailleerd, maar op een associatieve wijze, beschrijven. Ten tweede onderzoeken we welke syntactische structuren de beide auteurs aanwenden: beide schrijvers maken vooral gebruik van geurbeschrijvingen waarin de bron van de geur centraal staat. Het hedonistische element, namelijk het feit of de geur lekker ruikt of juist net niet en de synesthesieën (combinaties van verschillende zintuigen in beschrijvingen) komen in mindere mate voor bij Süskind, maar in de roman van Claudel vallen in meerdere van zijn uitgewerkte geurbeschrijvingen deze laatste twee elementen op. Het tweede hoofdthema behandelt de relatie tussen herinneringen en geuren en is in drie verschillende delen onderverdeeld: ten eerste de zintuigelijke herinnering (herinnering en geuren), ten tweede de herinnering en de context, en ten derde de emotionele herinnering (herinneringen, geuren en emoties). In Parfums, een autobiografisch werk dat geuren weergeeft die een belangrijke rol gespeeld hebben in het leven van de schrijver Philippe Claudel komen deze drie thema's heel vaak voor: vooral de structuur en de gedachtegang achter het werk bevestigen de relatie tussen geur en herinnering. In de roman van Süskind wordt de nadruk niet zo sterk op de link tussen herinneringen en geuren gelegd, toch vinden we in enkele voorbeelden de emotionele herinnering terug, waarbij sterke emoties centraal staan.
Choose an application
Listing 1 - 5 of 5 |
Sort by
|