Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Pure sciences. Natural sciences (general) --- Archeology --- # BIBC : Academic collection --- 550.8 --- 550.8 Applied geology and geophysics. Geological prospecting and exploration. Interpretation of results --- Applied geology and geophysics. Geological prospecting and exploration. Interpretation of results --- Geschiedenis --- Archeologie --- Natuurwetenschappen --- Geneeskunde --- Techniek (wetenschap) --- Atlas --- Museum --- Onderzoek (wetenschap)

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Glass is an archeaologically abundant artifact. Scientific research on glass is however a relatively recent development. As such many question still remain towards the correct interpretation of analytical data of glas artifacts. As such the archeaometric analysis of glass could benefit from a closer understanding of the signatures of the raw materials used in the resulting glass batches as a plethora of other factors influence the total signature. The apparent lack of understanding of the ancient high temperature technologies has led to significant ambiguity in the interpretation of glass analytical data towards the aim of provenancing the source area of the raw materials as this would lead to a better understanding of interaction between ancient civilizations as evidenced by the spread of glassware between these cultures. As such experimental glass batches were made and analyzed using XRD, thin section microscopy and ICP-OES to determine the signatures of the raw materials in the experimental glass batches. Results are however limited as only 6 experimental glass batches were made and as such no statistically significant relations could be established.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Deze thesis vergelijkt twee sites in jordanië in de ijzertijd (1200 v.C.-568 v.C). hun keramiek met petrografisch onderzoek en met SEM-EDS analyse. De twee sites liggen in het Moab gebied. Dit is een klein staatje dat ten Zuiden ligt van het Ammon gebied en ten Noorden van Edom en ten Oosten van Israël. De twee sites liggen op ongeveer 20 km van elkaar, alle twee parallel met de dode zee. De eerste site, Lehun, heeft een zeer lange ontstaansgeschiedenis. Voor het onderzoek wordt de keramiek van de Late-Bronstijd/Ijzertijd I nederzetting onderzocht. Khirbat Al-Mudayna is een nederzetting die pas werd gevormd in de Ijzertijd. De datering van de sites muur wordt geplaatst in de Ijzertijd II periode. Van deze site zijn deIjzertijd II stalen. Het onderzoek bestudeerd basalt als magering. In de zuidelijke-Levant is er een overgang van magering. In de Late Bronstijd is er een overgang van calciet en kwarts naar basalt. Er wordt in deze thesis onderzocht of er basalt zit in de stalen van de twee sites. Er wordt ook onderzocht of er een verband is tussen een aardewerktype, vormingstechniek of baktechniek en de aanwezigheid van basalt. Als laatste wordt er gekeken of men de basalt van de twee sites uit elkaar kan houden. Uit het petrografisch onderzoek over de twee sites konden drie fabric groepen worden onderscheiden en twee stalen die alleen staan. De eerste groep heeft grog inclusies en een lage hoeveelheid basalt. De tweede groep heeft een hoge porositeit en vulkanisch zand. De derde groep heeft in alle stalen basalt inclusies en een het kwarts gehalte schommelt tussen 5% en 10% De meeste groepen hadden geen verband tussen de fabric groep, vormingstechniek of type van keramiek. De enige groep die wel overeenkomst toont is groep twee. Alle stalen in deze groep zijn van kommen die gevormd zijn op een sneldraaiend pottenbakkerswiel. Alle stalen toonde ook de zelfde baktechniek aan, oxiderend in een oven. Er werden in de basalt verschil gezien tussen de twee sites. Zowel in het petrografisch onderzoek als in het SEM-EDS Onderzoek. In het petrografisch onderzoek zag men op Lehun zowel basalt met grote plagioklaas kristallen als basalt met kleine plagioklaas kristallen. In verschillende stalen van Lehun zat ook verweerde basalt. Op Khirbat Al-Mudayna werden er enkel basalt inclusies gevonden met grote plagioklaas kristallen. Bij SEM-EDS analyse werd er in het staal van Lehun mesoliet gemeten. Dit is een mineraal dat voorkomt bij Amygdaloidal basalt. Dit is basalt dat wordt gevormd aan de oppervlakte en een zeer snelle afkoeling kent. Mesoliet werd niet gemeten in de stalen van Khirbat Al-Mudayna.De plagioklaas kristallen op de site Lehun bevatten ook ijzeroxides volgens het petrografisch onderzoek. Maar bij het SEM-EDS onderzoek bleek dat alle twee de sites ijzer in de basalt hadden. Beide sites hadden in de basalt inclusies opake mineralen die via petrografische analyse niet te identificeren waren. Bij de SEM-EDS analyse was het meest ingemeten opake mineraal op beide sites ilmeniet. De klei matrix op beide sites bleek ook hetzelfde te zijn. Het petrografisch onderzoek wees al uit dat dezelfde inclusies deel uit maakte van de klei matrix en dat de klei matrix ijzer bevat. Bij SEM-EDS analyse vertoonde alle metingen van de klei matrix de zelfde samenstelling en ijzer.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

In the first millennium AD, glass was made with sand, a mineral called natron and shells or limestone. This glass was produced in large primary production centres and this glass was broken up. These piece of broken glass were transported to the cities of that time, were the were remelted and shaped into objects in secondary workshops. These primary production centres were located in Egypt and the Syro-Palestine coast and there are suggestions for other factories around the Mediterranean area and in Germany. The classic authors like Pliny the Elder and Strabo did suggest for sands that were suitable for glassmaking, but research showed that only a few sand were suitable for glassmaking at the coasts in Italy, France and Spain. In the last few decades, research has tried to find the origin the sands used in the found glasses. The best way to do this is by combining an analysis on the chemical elements present in the sand and on the isotopes of those elements. Recycling of glass makes this harder to do since mixing of different glasses will change their composition to intermediate composition. But recycling leaves traces behind in the chemical composition of glass and thus can be recognised and this can then be taken in account. In this research 124 glass samples from Sagalassos (SW Turkey) were analysed for their elemental composition. The dataset contains coloured and colourless samples and are all dated between 1 and 1200 AD. The origin the sand used to make this glass and the way glass was transported into the city were the main goals for this research. The main composition of the glass, independent of colour and age, is very consistent through time. These samples therefore support the model of a small number of primary production centres, which traded broken glass to secondary workshops to be reworked into objects. From 400 AD onwards, most samples show compositions which can be related to the known factories in Syro-Palestina and Egypt. Even some of the samples before 400 AD seem to come from this Syro-Palestinan area, while it was assumed that these factories were only active from 400 AD onwards. Some of the samples which are treated with certain elements to make the glass colourless have a different origin of sand. This means that the used sands were chosen carefully at that time and some workshops were specialised in the production of certain glasses. Broken glass from primary production centres can be found in Sagalassos, so it can be assumed that secondary workshops existed at Sagalassos from the 1st century AD onwards. This suggest also that local recycling of glass was a possibility. Since a significant amount of the glass samples show indications of recycling, it is plausible that these were all mixed together in the secondary workshops in Sagalassos. Analysis of isotopes is still a shortcoming in this research, because a lot of sands have the same chemical composition and isotopes could make an extra distinction between those sands.