Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Wanneer er tegenwoordig over literatuur wordt gesproken, gebeurt dat vrijwel altijd op sombere toon. De literatuur wordt bedreigd, steeds minder gelezen, niet meer onderwezen. De schrijver heeft zijn vooraanstaande positie verloren, literaire prijzen doen er niet meer toe, de kritiek is hopeloos verschraald. Steeds weer wordt de noodklok geluid, door cultuurpessimisten die honend het eind van de serieuze literatuur afkondigen of door blijmoedige tijdgeestgoeroes die stellen dat de literatuur om te overleven zich van zijn elitaire karakter moet bevrijden. In "Echt zien" gaat Bas Heijne op zoek naar de oorzaken van die malaise. In een even scherp als persoonlijk betoog zet hij uiteen hoe het kan dat in een tijd waarin er meer dan ooit wordt gelezen, de literatuur aan aanzien en invloed lijkt te hebben ingeboet. Hij beschrijft hoe de traditionele literaire cultuur ondergeschikt is geraakt aan de huidige mediacultuur. Tegelijk laat hij zien dat de roman nog steeds van essentieel belang kan zijn.

literatuursociologie --- Literature --- Mass media and literature --- Criticism --- Authorship --- literatuurgeschiedenis --- romans --- #KVHA:Letterkunde --- #KVHA:Roman --- 82-31 --- Roman --- 82-31 Roman --- Literature and mass media --- 830 --- media --- literatuur 21ste eeuw --- essay --- essai --- Criticism - Authorship --- Médias et littérature

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Postcolonial Fiction and Disability explores the politics and aesthetics of disability in postcolonial literature. The first book to make sustained connections between postcolonial writing and disability studies, it focuses on the figure of the exceptional child in well-known novels by Grace, Dangarembga, Sidhwa, Rushdie, and Okri. While the fictional lives of disabled child characters are frequently intertwined with postcolonial histories, providing potent metaphors for national 'damage' and vulnerability, Barker argues that postcolonial writers are equally concerned with the complexity of disability as lived experience. The study focuses on constructions of normalcy, the politics of medicine and healthcare, and questions of citizenship and belonging in order to demonstrate how progressive health and disability politics often emerge organically from writers' postcolonial concerns. In reframing disability as a mode of exceptionality, the book assesses the cultural and political insights that derive from portrayals of disability, showing how postcolonial writing can contribute conceptually towards building more inclusive futures for disabled people worldwide.

Fiction --- People with disabilities in literature. --- Children in literature. --- Postcolonialism in literature. --- Metaphor in literature. --- Literary criticism --- History and criticism. --- Asian --- General. --- European --- English, Irish, Scottish, Welsh. --- LITERARY CRITICISM / Asian / General. --- LITERARY CRITICISM / European / English, Irish, Scottish, Welsh. --- LITERARY CRITICISM / General. --- #SBIB:39A8 --- #SBIB:309H515 --- Childhood in literature --- Children in poetry --- Handicapped in literature --- Physically handicapped in literature --- Metafiction --- Novellas (Short novels) --- Novels --- Stories --- Literature --- Novelists --- Antropologie: linguïstiek, audiovisuele cultuur, antropologie van media en representatie --- Literatuurwetenschap, literatuursociologie --- Philosophy --- Children in literature --- Metaphor in literature --- People with disabilities in literature --- Postcolonialism in literature --- LITERARY CRITICISM / Asian / General --- LITERARY CRITICISM / European / English, Irish, Scottish, Welsh --- LITERARY CRITICISM / General --- History and criticism --- Handicapés --- Enfants --- Métaphore --- Postcolonialisme --- Dans la littérature