Narrow your search

Library

UGent (3)

KBR (1)

KU Leuven (1)

UCLouvain (1)

ULB (1)

ULiège (1)

UNamur (1)


Resource type

book (2)

dissertation (1)


Language

French (2)

English (1)


Year
From To Submit

2011 (3)

Listing 1 - 3 of 3
Sort by

Book
Oeuvre
Authors: ---
ISBN: 9782070119356 2070119351 9782070119363 207011936X 9782070133062 9782072711329 9782070178100 2070178102 Year: 2011 Volume: 567-568 Publisher: Paris: Gallimard,


Dissertation
The Author's Invisibility A translation of Milan Kundera's short story "Nikdo se nebude smát" with a comparative analysis of the translation and two published translations
Authors: --- ---
Year: 2011 Publisher: Gent : s.n.,

Loading...
Export citation

Choose an application

Bookmark

Abstract

Doelstelling: Het doel van deze scriptie was enerzijds een Nederlandse vertaling te maken van het kortverhaal "Nikdo se nebude smát" van Milan Kundera die zoveel mogelijk in overeenstemming zou zijn met de opvattingen van de auteur over een "trouwe" vertaling, en anderzijds deze vertaling te vergelijken met twee uitgegeven vertalingen en te onderzoeken welke vertaling het best beantwoordt aan bovenvermelde criteria. Middelen of methode: Eerst werd het kortverhaal van Kundera vertaald, waarbij er in het bijzonder op werd gelet dat de persoonlijke stijl van de auteur zoveel mogelijk werd gerespecteerd. Daarna werd een overzicht gemaakt van de diverse interpretaties van het begrip "trouw" in de vertaalwetenschap. Ten slotte werd een vergelijkende studie gemaakt van de vertaalstrategieën in de eigen vertaling, de Nederlandse vertaling van Jana Beranová en de Engelse vertaling van Suzanne Rappaport, uitgaande van de classificatie van Andrew Chesterman. Daarbij werd onderzocht of de verschillende vertalers eerder geprobeerd hebben dicht bij de brontekst te blijven, dan wel idiomatisch te vertalen en in hoeverre ze de persoonlijke stijl van de auteur hebben bewaard. Resultaten: Uit deze studie is gebleken dat de Nederlandse vertaalster Jana Beranová het dichtst bij de brontekst is gebleven. De Engelse vertaling van Suzanne Rappaport, die door de auteur zelf is gereviseerd, is vrijer en idiomatischer in de doeltaal. De eigen vertaling situeert zich wat die criteria betreft tussen de twee andere vertalingen. De persoonlijke stijl van de auteur is in de drie vertalingen bewaard gebleven.


Book
Le roman ironique depuis 1980 : Kundera, Echenoz, Chevillard, Toussaint

Loading...
Export citation

Choose an application

Bookmark

Abstract

L'ironie est de retour. Nous assistons aujourd'hui à une production abondante d'œuvres littéraires et artistiques qui sont caractérisées par une "légèreté méditative". Cette ironie est souvent qualifiée d'ironie postmoderne du fait de ses liens avec l'ensemble des symptômes culturels de la société postmoderne. L'ironie postmoderne s'est affirmée dans la création littéraire hexagonale avec l'ascension d'une nouvelle génération d'écrivains des Editions de Minuit dont les plus représentatifs sont Jean Echenoz, Eric Chevillard et Jean-Philippe Toussaint. S'y ajoute Milan Kundera, auteur appartenant à une autre génération et à une autre culture. Chez ces écrivains, l'ironie est non seulement utilisée comme un moyen de mise à distance de l'écriture, elle exprime aussi une vision du monde que l'on pourrait appeler le "désenchantement rieur". Nous creusons dans notre étude le rapport de l'ironie avec la question de l'existence. L'ironie est d'abord une conscience clivée. Cet état de conscience se concrétise dans un mode de discours qui s'offre à la fois comme l'extériorisation de la conscience clivée et un moyen de se procurer une vue d'ensemble. Les questions que nous voulons approfondir dans la présente étude sont les suivantes : où nous situons-nous dans ce long processus de séparation ? que devient le sujet, son action et sa manière d'être dans le monde ? quel est le mode de discours dérivé de la conscience de ce sujet contemporain ? Nous essayons d'y répondre, à partir de nos réflexions sur le phénomène de l'ironie dans la représentation littéraire contemporaine. Irony is back. Today, we are witnessing a burst of literary and artistic productions which are characterized by "thoughtful lightness". The irony is often described as postmodern irony because of his bonds with the entire cultural symptom of the postmodern society. With the rise of writers of a new generation of Editions de Minuit among whom Jean Echenoz, Eric Chevillard and Jean-Philippe Toussaint are predecessors, the postmodern irony has asserted itself in French literary creation to which added Milan Kundera who is a writer of another generation and of another culture. Irony of these writers is not only used as a way to distance from the writing, but also a vision of the world that we would call it the "cheerful disenchantment". We explore the relationship of irony and question of existence in our research. First of all, irony is a cleaved conscience. Such conscience state has come true in a mode of speech as exteriorization of the cleaved conscience and a way of obtaining an overview. In this research, we would like to go into detail the following questions: where shall we be situated is the long process of separation? What have the subject, his action and his way of being become? Which is the mode of speech that is derived of the conscience of this contemporary subject? We try to answer these questions with our reflections brought to the irony phenomenon in the contemporary literary representation.

Listing 1 - 3 of 3
Sort by