Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Binnen het Jessa Ziekenhuis (Hasselt) bestond al een borstvoeding evaluatie instrument dat gebruikt werd ter beoordeling van de borstvoeding. Vanuit het werkveld kwam de vraag om het instrument te herbekijken en eventueel aan te passen. De doelstelling van deze paper is om tot een eenvoudig en wetenschappelijk onderbouwd borstvoeding evaluatie instrument te komen dat bruikbaar is binnen beide campussen van het Jessa Ziekenhuis. In het eerste hoofdstuk werd nagegaan wat een effectieve borstvoeding inhoudt. De essentiële eigenschappen die bijdragen tot een effectieve borstvoeding werden besproken. Deze eigenschappen omvatten de positie, het aanhappen en zuigen, tekens van melktransfer bij moeder en kind, tekens van voldoening bij de baby, de conditie van de borsten en tepels na de voeding, aantal urine- en stoelgangluiers (output) en gewicht en groei van het kind. Ook andere eigenschappen die bijdragen tot een effectieve borstvoeding zijn van belang. Deze zijn skin- to- skin contact, het herkennen van vroege hongersignalen, frequentie en duur van de voedingen en tijd tussen de voedingen en anatomie van de maternele borst en de mond van de zuigeling. Vervolgens worden ook nog een aantal factoren die een invloed kunnen hebben op de borstvoeding aangehaald. Omdat het instrument binnen een klinische setting bruikbaar moet zijn, werd er in hoofdstuk 2 nagegaan welke eigenschappen een goed borstvoeding evaluatie instrument dient te bevatten. Hieruit blijkt dat een instrument betrouwbaar, valide, sensitief, objectief, specifiek, voorspellend, eenvoudig, kost en tijd besparend en aanvaardbaar dient te zijn. Het aangeven van een hoeveelheid (totaalscore) is in dit onderzoek minder van toepassing, omdat het moeilijk is een specifiek probleem aan te tonen indien er gewerkt wordt met een totaalscore. De bestaande borstvoeding evaluatie instrumenten staan beschreven in hoofdstuk 3. Er zijn veel borstvoeding evaluatie instrumenten ontwikkeld in de loop der jaren. De inst...

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Uit onderzoek is gebleken dat vrouwen met diabetes type 1 minder vaak borstvoeding geven dan andere vrouwen. Hoe komt het dat deze vrouwen minder vaak borstvoeding geven, welke voordelen en nadelen zijn hier aan verbonden en wat is de taak van vroedvrouw in dit proces? Uit deze litaratuurstudie blijkt ten eerste dat moeders met diabetes type 1 een verhoogd risico op glucoseontregelingen, nefropathie, hypertensieve aandoeningen, polyhydramnios en vroeggeboorte tijdens de zwangerschap hebben. Tijdens de partus en het postpartum is er een verhoogd risico bij de moeder op kunstverlossingen, een postpartum hemorragie, een hypoglycemie en een vertraagde lactogenese II. Het kind van een moeder met diabetes type 1 heeft tijdens de zwangerschap meer kans op macrosomie, intra uteriene groeiretardatie en foetale morbiteit. Tijdens de partus en het postpartum is het risico op een schouderdystocie en een hypoglycemie toegenomen. Het optreden van complicaties speelt een rol in het verloop van de borstvoeding Ten tweede blijkt uit deze litaruutstudie dat ook vele voordelen verbonden zijn aan het geven van borstvoeding. Borstvoedende moeders met diabetes type 1 hebben minder kans op een postpartum hemorragie, het insulinegebruik neemt af en er ontstaat een unieke band tussen moeder en kind. Het kind heeft minder kans op een hypolgycemie, diabetes type 1 en 2 en obesitas. Tot slot blijkt uit deze literatuurstudie ook een taak en aandachtspunten voor de vroedvrouw weggelegd. Een van de taken van de vroedvrouw is het promoten en ondersteunen van borstvoeding. De tien vuistregels van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) (zie bijlage) vormen hiervoor de leidraad (skin to skin en rooming in). Voor de geboorte kunnen vrouwen met diabetes aan melkexpressie doen. Een voorraad melk, opgebouwd voor de geboorte, kan een hypoglycemie bij de pasgeborene opvangen. De vroedvrouw moet de moeder stimuleren om de pasgeborene aan te leggen en haar leren om de hongersignalen van haar baby te...

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Obstetrische noodsituatie: Navelstrengprolaps. Ciardiello G., Curinckx, H., Vandebosch, N., & Jadoul, F. (2011) De bevalling is één van de kortste maar toch meest gewaagde reizen die de mens gedurende zijn leven onderneemt. Als vroedvrouwen weten we dat dit traject normaal fysiologisch verloopt. Omdat dit onze ervaringen zijn, kunnen we ons soms minder zelfzeker voelen in ernstige levensbedreigende situaties zoals een navelstrengprolaps. De term navelstrengprolaps verwijst naar de uitzakking van de navelstreng, nadat de vliezen zijn gebroken, doorheen de cervix zodat deze langs het voorliggende deel van de foetus ligt of nog verder uitzakt. Het kan gedurende eender welk moment van de zwangerschap, arbeid of bevalling voorkomen. Het is een zeldzame obstetrische noodsituatie. De incidentie ligt tussen de 0,1 - 0,6% van de geboorten. De predisponerende factoren voor een navelstrengprolaps en een navelstrengpresentatie zijn hetzelfde. In elke situatie waar het voorliggende deel niet goed indaalt in het maternele bekken of niet goed past op het onderste uterussegment bestaat er een risico dat een lus navelstreng of de hele navelstreng langs het voorliggende deel glipt. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen verschillende factoren die gerelateerd worden aan een uitgezakte navelstreng. In zeker 50% van de gevallen wordt een navelstrengprolaps voorafgegaan door een obstetrische procedure zoals een hoge forceps of ventouse, AROM bij een hoog voorliggend deel, uitwendige kering, ? . De verschillende risicofactoren hebben betrekking tot het voorliggende deel, obstetrische procedures, foetale, uteriene en maternele factoren. Preventief werken bij een uitgezakte navelstreng is niet makkelijk. Het is een moeilijke situatie die moet worden aangepakt indien het zich voordoet. Het optimale management in deze situatie bestaat uit het herkennen en identificeren van patiënten met predisponerende factoren en het vermijden van deze situaties waarbij het voorkomen van een na...

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Observatie en verzorging van het perineum na een vaginale partus Mathijs, A., Bervoets, L., Van Bocxstaele, V., Hermans, L. & Vanholen, K. (2011) Het perineum ondergaat tal van veranderingen tijdens de bevalling. Er kan een ruptuur ontstaan er kan een episiotomie geplaatst worden en in andere gevallen blijft het perineum intact. Tijdens elke postnataal contact, zowel in een ziekenhuis als in een thuissituatie, moet gevraagd worden of de kraamvrouw klachten of vragen heeft over de heling van het perineum. Ook als het om een gaaf perineum gaat moet er gevraagd worden naar pijn en mogelijke ongemakken. Observatie van het perineum bij pijn of mogelijke ongemakken is absoluut noodzakelijk. Het perineum zou binnen de twee uur na de bevalling moeten worden nagekeken, men controleert het perineum aan de hand van de REEDA scale. Er is een herhaaldelijke controle van deze observaties gedurende de eerste weken postpartum. Indien er zich geen ongemakken, onzekerheden, tekens van infectie of pijnklachten ter hoogte van het perineum voordoen is een verdere systematische inspectie en controle door de vroedvrouw niet nodig omwille van respect voor de privacy, tenzij de kraamvrouw zelf vraagt om even te kijken. Controle van de vagina en schaamlippen gebeurt best in gynaecologische houding en de inspectie van het perineum en anus bij voorkeur in zijligging (sim positie). De vroedvrouw kan het perineum verzorgen door het uitvoeren van een kiemvrije vulvaspoeling of de kraamvrouw kan zichzelf spoelen. Liefst wordt er gespoeld met zuiver lauw water zonder toevoeging van antisepticum, deze kan de wondheling vertragen. Er zijn ook andere mogelijkheden om het perineum te verzorgen waaronder ijs. IJs verzacht de pijn voor een korte periode door verdoving van het weefsel, het verhindert posttraumatische zwelling en vermindert het risico op nabloeden. IJs zorgt voor vasoconstrictie wat de wondheling kan vertragen. IJs wordt bij voorkeur tot maximaal drie uur na de bevalling gebruikt...

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Abstract Familiehulp is een dienst voor gezinszorg en aanvullende thuiszorg. De thuiszorgsector, waaronder ook Familiehulp is voortdurend in beweging. In onze huidige maatschappij wordt thuiszorg steeds belangrijker omdat ouderen, om welke reden dan ook liever in hun eigen vertrouwde omgeving blijven wonen. Familiehulp tracht zich dan ook zo goed mogelijk af te stemmen op de vragen van de cliënt. Cliënten worden steeds mondiger en wensen meer 'zorg op maat' dan vroeger. Een belangrijk onderdeel van 'zorg op maat' is het werken op onregelmatige uren. Onregelmatige uren zijn uren die gepresteerd worden op weekdagen tussen 20 en 7uur en uren op zater-, zon- en feestdagen. Familiehulp is reeds enkele jaren gestart met hulp aan te bieden op onregelmatige uren maar merkt dat deze manier van werken nog niet in alle zorgregio's is opgenomen. Er werd namelijk vastgesteld dat interregio 4 (Limburg en Leuven) het minst aantal onregelmatige prestaties heeft binnen de vzw. Familiehulp streeft ernaar dat zowel het begeleidend personeel als de verzorgenden een 'zorgbril' opzetten en kijken wat de individuele cliënt nodig heeft. De organisatie wil daarom graag een beeld krijgen op de mening van sectorverantwoordelijken en basiswerkers in interregio 4 op het verlenen van hulp op onregelmatige uren. Op deze manier wil men een stapje dichter komen bij het antwoord op de vraag: 'Waarom worden er zo weinig onregelmatige prestaties gepresteerd in interregio 4?'