Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Het meesterwerk van Nobelprijswinnaar literatuur Ivo Andric kan sinds de oorlog in Bosnië op een nieuwe belangstelling rekenen. De roman kwam in volle tweede wereldoorlog in Belgrado tot stand. Andric beschrijft in zijn boek het leven in het Oost-Bosnische stadje Visegrad vanaf het begin van de Turkse overheersing tot de Oostenrijkse bezetting en het begin van de tweede wereldoorlog. Het leven draait er rond de brug, rond de kapija op de brug, waar Turken, moslims, christenen en Joden elkaar terug vinden. Dit magnum opus is een aaneenschakeling van levensverhalen van kleine mensen doorheen de welke we niet alleen de tradities en cultuur van dit Bosnische plaatsje terug vinden maar ook, zij het op de achtergrond, een beeld krijgen van de grotere politieke evoluties - de groei en het verval van het Ottomaanse Rijk, de opkomst van Servië de modernisering onder de Oostenrijkers, waarop die kleine mensen geen vat hebben. Een aantal Servische nationalisten houden er van Andric voor hun kar te spannen. Onterecht, zo zal iedereen die het boek aandachtig leest merken. Even onterecht is het echter te stellen dat Andric hier een politiek pamflet voor de multiculturele samenleving schilderde die nu vernietigd is (Visegrad was één van de eerste voorbeelden van etnische zuiveringen tijdens de oorlog). En al helemaal onzin is het, zoals de uitgever op de achterflap doet, te stellen dat men in het boek van Andric, de wortels, de verklaring zou vinden voor het conflict dat Bosnië uit elkaar rukte. Het boek is in de eerste plaats een grote historische roman over de wisselvalligheden van het menselijk bestaan, over het leven in Bosnië zoals het was, of zoals wij denken dat het was.

815 Geschiedenis --- 846 Identiteit --- 860 (Vredes)cultuur --- 884.3 Zuid-Europa --- 890 Verhalende literatuur --- 884.2 Noord-Europa