Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Voortdurend in discussie, niet alleen met anderen maar ook met zichzelf, onderzoekt Achterhuis grote maatschappelijke vragen. We willen allemaal een betere wereld, maar is geweld gerechtvaardigd om die te realiseren, zoals in Syrië of Irak? We hebben ons onderwijssysteem gedemocratiseerd, maar brengt dat niet een nieuwe tweedeling tussen hoger en lager opgeleiden met zich mee? En we hebben onze gezondheidszorg geprofessionaliseerd, maar stemt het belang van al die zorgprofessionals wel overeen met dat van de patiënt? 'Tegendenken is wat Penelope iedere ochtend doet met haar weefsel: zij maakt ongedaan wat ze de vorige avond heeft voltooid. De behoefte om te denken kan nooit worden gestild door zogenaamd vast omschreven inzichten.' - Hans Achterhuis Begint niet ieder engagement met 'een mens die nee zegt'? Vanuit deze gedachte, afkomstig van Camus, neemt Hans Achterhuis de Occupy-beweging serieus. De betogers zeggen nee tegen de bonussen, nee tegen de toenemende maatschappelijke ongelijkheid, nee tegen de hebzucht van de banken. Hun revolte is broodnodig, zegt Achterhuis, maar als het uitmondt in een revolutie - dat wil zeggen: in een utopisch ja-zeggen - dan brengt dat weer het gevaar van een nieuw totalitair denken met zich mee. Er moeten altijd 'tegendenkers' zijn, luizen in de pels van links en rechts. 'Van meer marktwerking worden wij niet gezonder en wordt de zorg niet goedkoper. Wist u dat in het oude China de arts levensadviezen gaf en dat hij betaald kreeg als de patiënt gezond bleef? Bij ons ontvangt de arts geen cent voor de gezondheid van de patiënt; hier draait de gezondheidszorg op zoveel mogelijk behandelingen.' In dit boek is, achteraf, een groot aantal artikelen en interviews samengebracht die de filosoof Hans Achterhuis, Denker des Vaderlands, de afgelopen twee jaar voor het dagblad Trouw heeft geschreven of op een symposium van de Universiteit Utrecht heeft uitgesproken. Het materiaal is thematisch samengebracht in vier hoofdstukken, waarin Achterhuis commentaar geeft op actuele kwesties in de politiek, de economie, gezondheidszorg en de toegepaste filosofie zelf. Alle teksten zijn bewerkt volgens een vraag- en antwoordmodel, wat de duidelijkheid enorm ten goede komt. Wat we vaststellen is dat Achterhuis zijn vroegere radicaliteit, met Sartre als zijn grote voorbeeld, heeft ingeruild voor het idee dat hij ontleent aan zijn huidige idool, de filosofe Hanna Arendt, namelijk dat er tussen intuïtie en filosofie een veilige afstand moet zijn.

Political philosophy. Social philosophy --- politieke filosofie --- 141.7 --- Politieke filosofie. Sociale filosofie --- Politieke filosofie --- Sociale filosofie --- Politieke filosofie. --- Sociale filosofie.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Political philosophy. Social philosophy --- Politieke filosofie Sociale filosofie.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Political philosophy. Social philosophy --- Arab States --- C1 --- #KVHA:Taalkunde; Arabisch --- #KVHA:Cultuurgeschiedenis; Arabisch --- Kerken en religie --- Arab states --- Politieke filosofie Sociale filosofie. --- Arabische landen.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

-6009-761-0

Social sciences --- Philosophy. --- macht --- Political philosophy. Social philosophy --- sociale filosofie --- politieke filosofie --- staatkunde --- Sociale en politieke filosofie (politieke filosofie) --- #GGSB: Filosofie --- #GGSB: Politieke filosofie --- 321.01 --- 321.01 Algemene staatsleer. Politieke filosofie. Staatsleer. Staatstheorie --- Algemene staatsleer. Politieke filosofie. Staatsleer. Staatstheorie --- Social philosophy --- Social theory --- Philosophy --- Macht --- Sociale filosofie --- Filosofie --- Politieke filosofie

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

De auteur fileert de schizofrenie van onze tijd. Zijn conclusie luidt: we zijn bang, de angst heeft ons in de greep. Hij gaat niet alleen na hoe het zover is kunnen komen. Hij analyseert ook de gevolgen. De sentimentalisering en de verruwing van de samenleving vormen een tweeling: we hebben troost nodig omdat we bang zijn, we worden boos omdat we bang zijn (niet getroost te zullen worden). Niet langer het gedrag tegenover de anderen is kernstuk van ons morele denken, maar de omgang met onszelf. De kern van die huidige angstpsychose? We weten niet meer wie we zijn. We moeten de vraag durven stellen naar onze identiteit en durven terugkeren naar onze geestelijke wortels.

Philosophy and psychology of culture --- Culture and society --- Thought and thinking --- Psychological aspects --- PXL-Social Work 2016 --- sociale filosofie --- maatschappijkritiek --- privacy --- Maatschappijkritiek --- Identiteit --- Angsten --- Angststoornissen --- #GGSB: Sociale wet. essays --- Angst --- #gsdbP --- Angststoornis --- Sociale wet. essays