Listing 1 - 3 of 3 |
Sort by
|
Choose an application
Deze publicatie is gebaseerd op een literatuurstudie: een eerste fase van een breder onderzoek naar de rol van informele zorg binnen de langdurige zorg. Uit dit onderzoek blijkt onder meer dat al veel mensen informele zorg verlenen: ongeveer 20% van de volwassen Nederlanders geeft meer dan drie maanden of meer dan acht uur per week mantelzorg en 8 tot 15% van de volwassenen is (weleens) actief in het vrijwilligerswerk in de zorg. Vrouwen zijn actiever in de informele zorg dan mannen. Dit onderzoek maakt ook duidelijk dat mensen het lastig vinden om grenzen te stellen. Dit geldt zowel voor de gevers als voor de ontvangers en de betrokken vrijwilligersorganisaties: welke zorg wil en kan iemand (een ander laten) doen? Nog onduidelijk is hoeveel potentiële informele zorg onbenut wordt gelaten en hoe meer onderlinge steun tot stand kan komen.
Choose an application
Het persoonsgebonden budget (pgb) is een geldbedrag waarmee mensen zelf een professionele of niet-professionele zorgverlener kunnen regelen en betalen. De uitgaven voor AWBZ-pgb’s zijn vanaf de invoering van het pgb tot en met 2011 jaarlijks sterk gestegen. De toenmalige staatssecretaris van het ministerie van VWS heeft in 2011 pgb-maatregelen afgekondigd om de opmars van de pgb-uitgaven een halt toe te roepen en een aantal aannames gedaan over de gevolgen van deze maatregelen. In deze monitor worden de ontwikkelingen van het gebruik van en de uitgaven voor pgb’s in kaart gebracht, wordt de omslag in het pgb-gebruik en de daarbij behorende uitgaven beschreven en wordt getoetst of de aannames van de staatssecretaris kloppen. Dit rapport brengt in beeld hoe het aantal cliënten met een persoonsgebonden budget voor AWBZ-zorg zich de laatste jaren ontwikkelde. In de analyse staan de pgb-maatregelen die op 1 januari 2012 ingingen centraal. Het ministerie van VWS formuleerde een aantal aannames over het effect van deze maatregelen, die in de PGB-monitor AWBZ 2012 worden getoetst. (Bron: website Scp.nl)
Choose an application
De kosten voor de zorg zijn sinds het jaar 2000 sterk gestegen en zullen in de toekomst steeds moeilijker zijn op te brengen. Hoe moeten we dat betalen en wie gaat dat doen? Ons zorgstelsel is gebaseerd op solidariteit. Dus speelt de vraag: wie wil en kan er meebetalen aan de zorgkosten van de buurman? Het SCP vroeg aan vier groepen burgers met lage, midden en hoge inkomens hoe zij denken over solidariteit als principe, over de rol van de overheid daarin en de vele mogelijkheden om op de zorgkosten te besparen. Vier indringende groepsgesprekken waar ook de verspilling in de zorg, het ontbrekende kostenbewustzijn, voorrang voor de rijken en de merites van de marktwerking uitgebreid aan bod komen.
Listing 1 - 3 of 3 |
Sort by
|