Abstract | Keywords | Export | Availability | Bookmark

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

De verspreiding van het coronavirus heeft onze samenleving geconfronteerd met problemen waarvoor het recht in veel gevallen een oplossing tracht te bieden. Waar bestaande wetgeving niet volstaat, hopen de Belgische beleidsmakers lacunes op te vullen aan de hand van nieuwe maatregelen die ze aan een hoog tempo introduceren. Met hun veelvuldigheid en urgentie vormen deze maatregelen echter een risico voor de rechtszekerheid van consumenten. De centrale onderzoeksvraag van deze scriptie luidt daarom: “Hoe zou de rechtszekerheid van de consument binnen de reis- en evenementensector tijdens een pandemie beter gewaarborgd kunnen blijven?”. Door de regelgeving van dichterbij te bekijken en de impact op de rechtszekerheid van de consument te onderzoeken, hoopt deze scriptie een overzicht te geven van de knelpunten en voordelen van de maatregelen die de beleidsmakers hebben genomen binnen de evenementensector enerzijds en de reissector anderzijds. Dit onderzoek zal duidelijk maken dat deze initiatieven niet alleen een heleboel interpretatieproblemen, maar ook vragen omtrent hun geldigheid met zich meebrengen. De verenigbaarheid van deze maatregelen met bestaande wetgeving blijkt immers niet steeds vanzelfsprekend. Het resultaat hiervan is dat consumenten niet langer zekerheid hebben omtrent geboekte reizen, aangekochte tickets voor evenementen en gereserveerde reisarrangementen, onder meer door de meerduidigheid van de ministeriële besluiten. Bovendien kan de ongeldigheid ertoe leiden dat rechters de regelgeving buiten toepassing verklaren op grond van de exceptie van onwettigheid. Een laatste punt betreft de vraag rond de impact van de maatregelen op de rechten die een overeenkomst stipuleert. Indien de rechter voorrang verleent aan het ministerieel besluit boven de voorwaarden van de overeenkomst, vormt dit immers een aantasting van het fundamentele beginsel van de bindende kracht van de overeenkomst. Naast deze nieuwe maatregelen bespreekt deze scriptie ook de mogelijkheden die het bestaande recht aan consumenten biedt. Het belangrijkste principe in tijden van een crisissituatie zoals een pandemie is ongetwijfeld het overmachtsprincipe, dat contractpartijen toelaat zich van hun verbintenissen te ontdoen wanneer er zich buitengewone en onvoorzienbare omstandigheden voordoen waarvoor zij geen schuld dragen. Steunend op een vergelijking tussen de maatregelen binnen de evenementensector en de reissector zal deze scriptie ten slotte proberen een normatief kader te schetsen voor gelijkaardige regelgeving in de toekomst die een betere waarborg biedt voor de rechtszekerheid van de consument. Hoewel het door het onvoorzienbare karakter van dergelijke omstandigheden moeilijk is om hier een algemene richtlijn voor te geven, kunnen toch een aantal suggesties worden gegeven.