Listing 1 - 1 of 1 |
Sort by
|
Choose an application
In dit rapport, geschreven in opdracht van de Dienst Emancipatiezaken van de Vlaamse overheid, wordt het Vlaamse interne diversiteitsbeleid in (inter-)nationaal vergelijkend perspectief geplaatst. Eerst worden de resultaten van een literatuurstudie weergegeven. Een ruim aantal organisaties komt hierin aan bod, zowel publiek als privaat en zowel internationaal als nationaal en lokaal. Daarna wordt meer in detail beschreven hoe de federale overheid, de Nederlandse Rijksoverheid, de Britse Civil Service en de steden Gent, Mechelen en Leuven hun diversiteitsbeleid organiseren. Verschillende vragen stonden centraal: Hoe verhouden de cijfers met betrekking tot de kansengroepen op de werkvloer van de Vlaamse overheid zich tot de cijfers bij andere overheden, en is een vergelijking überhaupt mogelijk? Wat zijn de belangrijkste verschillen in de manier waarop deze organisaties hun beleid vormgeven? Welke gemeenschappelijke tendensen en ontwikkelingen zien we in het diversiteitsbeleid van de onderzochte organisaties? En hoe kan de Vlaamse overheid haar diversiteitsbeleid nog versterken? De verschillende organisaties blijken elk op hun eigen manier vorm te geven aan hun intern diversiteitsbeleid. In sommige organisaties wordt dit beleid grotendeels ingebed in hun HR-beleid, anderen beschouwen het als een apart beleid. In sommige overheden bestaat het beleid deels uit verplichtingen opgelegd aan de departementen en in andere is het beleid dan weer geheel vrijblijvend van aard. Ook kunnen de doelgroepen van het beleid verschillen. Net als de definities die men voor deze groepen hanteert en hoe men hun aanwezigheid monitort. Dit laatste maakt duidelijk dat een cijfermatige vergelijking van de aanwezigheid van kansengroepen bij de verschillende organisaties niet evident is. Deze verscheidenheid heeft echter wel als voordeel dat organisaties veel inspiratie bij elkaar kunnen opdoen. Wat kunnen we leren uit
Listing 1 - 1 of 1 |
Sort by
|