Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Het gebruik van een mobiliteitshulpmiddel is vaak een voorwaarde om het handelen van personen met een beperking te optimaliseren. Zonder de juiste rolstoel of een ander mobiliteitshulpmiddel is integratie in de maatschappij vaak niet mogelijk. Autonoom handelen met de rolstoel reikt ergotherapeuten en studenten ergotherapie de nodige tools aan om het handelen van de cliënt in relatie tot zijn fysieke en sociale omgeving in kaart te brengen, om de geschikte rolstoel te adviseren en de cliënt gepast te begeleiden en te coachen. De cliënt, zijn handelen en een permanente evaluatie staan daarbij centraal.De auteurs vertrekken van de bespreking van de verschillende types rolstoelen en onderdelen. In wat volgt wordt de rolstoel in relatie tot zijn gebruiker uitgebreid besproken. Tot slot wordt een belangrijk onderdeel in het boek aan de verschillende beroepsrollen van de ergotherapeut gewijd.De casus op basis van de beleving van ervaringsdeskundige Henk Beyaert, bekend van het Eén-programma Voorbij de grens, maakt het geheel bevattelijk voor de student. De verschillende opdrachten, de overzichtelijke schemas, de talrijke afbeeldingen en de vele extras maken van Autonoom handelen met de rolstoel een uniek en onmisbaar werkinstrument voor ergotherapeuten en studenten ergotherapie.

Rolstoelen --- hulpmiddelen --- rolstoelen --- Rolstoel --- 629.312 --- 617.16 --- rolstoel --- Sociale problemen van en zorg voor zintuiglijk en lichamelijk gehandicapten; algemeen --- Roelstelgebruikers --- 325 --- mobiliteit --- Ergotherapie --- Rolstoelen : zithouding --- Rolstoelgebruikers --- 617.3 --- sport --- ergotherapie --- Physiotherapy. Alternative treatments --- ADL (activiteiten dagelijks leven) --- revalidatie --- Social policy and particular groups --- PXL-Healthcare 2015 --- ergotherapie bij fysische stoornissen --- ICF; International Classification of Functioning --- rolstoelgebruik

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Dit werk handelt over de opkomst van Virtual Reality (of Virtuele Realiteit, VR) in de fysieke revalidatie, met de focus op mensen met een niet aangeboren hersenletsel (NAH: cerebrovasculair accident en traumatisch hersenletsel specifiek). Het werk behandelt volgende specifieke vragen:- Is het gebruik van Virtual Reality in de revalidatie van personen met een NAH fictie of nabije toekomst?- Wat is er in ontwikkeling en wat is het huidige marktaanbod?- Wat is al klaar voor gebruik in een revalidatiecentrum?Om deze vragen te kunnen beantwoorden, nam ik wetenschappelijke artikels over recent gedane studies rond het therapeutische gebruik van VR binnen deze doelgroep door. Daarnaast nam ik contact op met organisaties binnen en rondVlaanderen, die therapeutische VR aanbieden of VR voor therapeutische doeleinden gebruiken in de revalidatie van mensen met een NAH.In dit werk vindt u eerst een korte uiteenzetting van de stoornis NAH. Daarna volgt een bondige uitleg van wat de huidige revalidatie van iemand met een NAH inhoudt. In het volgend onderdeel staat een samenvattend overzicht van de kennis die ik heb kunnen vergaren over het concept ‘Virtual Reality’. Dan leest u wat VR kan betekenen binnen een revalidatiesetting.In het laatste stuk over mijn praktijkervaringen staat het huidig marktaanbod en de mogelijkheid tot praktische implementatie van VR binnen de revalidatie van personen met een NAH beschreven. Het nut, belang, therapeutisch bereik en de praktische haalbaarheid van de besproken systemen worden hierin behandeld.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Mijn onderzoeksvraag is specifiek gericht op het woon- en zorgcentrum Domein Castelmolen / O.L.V met de Rozen. De onderzoeksvraag zou een antwoord kunnen geven op hun vraag namelijk is er een verschil van reageren op visuele en auditieve prikkels bij ouderen in de fase van “het bedreigde ik” en de fase van “het verdwaalde ik”. Het werken met ouderen geeft mij een rustig en goed gevoel. Tijdens de lessen 'ouderenzorg' is dit positief gevoel alleen maar versterkt. Het definitieve onderwerp heb ik gekozen nadat ik deze lessen had gevolgd.Reminiscentie is een activiteit die van de hulpverlener de nodige voorbereiding vraagt. Als eerste zal het belangrijk zijn om een goed werkplan op te stellen. Dat zal fungeren als een soort leidraad bij het organiseren van de verschillende bijeenkomsten. Het tweede luik waarmee men rekening moet houden is de structuur. Wanneer men steeds dezelfde terugkerende elementen laat terugkomen, zal de activiteit voor de oudere meer begrijpbaarder worden. De houding van de begeleider zal het laatste aspect zijn. Dit zal zorgen voor vertrouwen en veiligheid bij de deelnemers. Daarnaast moet de begeleider het gesprek in goede banen leiden. Ouderen in de fase van het “verdwaalde ik”, zijn meer gesloten en oppervlakkig in het reageren op de aangeboden visuele en verbale prikkels.Wanneer er een vraag wordt gesteld aan de groep komt er weinig of geen reactie.Hierbij is het nodig om de ouderen individueel aan te spreken. Wat mij heel sterk opviel bij deze groep ouderen is de reactie op het tactiele. Het merendeel van de ouderen voelde aan het plastieken hoesje dat ik rond de foto’s heb bevestigd ter bescherming. Dit zou een uitbreiding van triggers kunnen zijn als het spel verder gebruikt wordt.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)