Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Lors d'un voyage en train, le vieux séducteur Snaporaz se sent attiré par une femme qu'il n'hésite pas à suivre dans un mystérieux hôtel où se déroule un congrès de féministes qui réunit tous les types de femmes. Intimidé par l'agressivité exubérante des militantes, il se réfugie dans le manoir d'un don juan aux dix mille conquêtes...

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Gelsomina is een clownesk meisje dat door haar arme moeder voor een paar stuivers verkocht wordt aan de rondreizende zigeuner Zampano . Hij verdient zijn geld door een sterke man-act op te voeren en daarna met de pet rond te gaan. Zampano is een brute man en zowel geestelijk als lichamelijk wreed. Hij traint Gelsomina tot zijn hulpje. Gelsomina heeft een vrolijk, kinderlijk optimisme en bezwijkt niet onder Zampano's wreedheid. Ze ziet zichzelf als een artiest, kan een beetje trompet spelen en een clownsact doen. Dan ontmoet Gelsomina acrobaat 'De Gek' (Richard Basehart) die haar vriendelijk behandelt en laat zien dat er meer kan zijn dan een leven met Zampano. Het lukt hem alleen niet haar te overtuigen om Zampono te verlaten. Zampano en de Gek krijgen ruzie, waarna Zampano de Gek in een woedeuitbarsting vermoordt. Hierdoor knapt er iets bij Gelsomina; Zampano verlaat haar uit schuldgevoel. Jaren later, als hij hoort dat Gelsomina overleden is, stort Zampano in.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Au 21e siècle, un jeu a été créé pour canaliser la violence et éradiquer les guerres : des « chasseurs » doivent traquer des « victimes » désignées par un ordinateur et les tuer. Les joueurs sont tour à tour chasseur et victime et doivent tenir dix rounds pour être sacré champion. C’est ainsi que le romain Marcello se retrouve chassé par une jeune new yorkaise Caroline. Tous deux sont de redoutables joueurs… Adapté d’une courte nouvelle de Robert Sheckley, La Dixième Victime d’Elio Petri joue plus sur le registre de la satire et de la comédie que sur celui de la prospective sérieuse. C’est donc avec ces yeux-là qu’il faut le regarder et goûter le style pop art des décors futuristes, des réflexions sur le divorce (l’italien explique à l’américaine qu’en Italie on ne se marie plus car il est devenu trop difficile de divorcer), sur le culte de la jeunesse (il garde ses parents chez lui dans une sorte de grand placard) ou sur la religion (amusante scène des adorateurs du soleil, cérémonie (certains auraient été dessinés par Courrèges) et, bien entendu, la critique des media, la télévision américaine en l’occurrence. Elio Petri exploite la plastique d’Ursula Andress (qui bien entendu a une scène où elle sort de l’eau…), l’actrice apportant une note un peu facile de charme. De son côté, Marcello Mastroianni (teint en blond) traverse tout cela avec grand flegme, il semble même quelque peu absent. La Dixième Victime est loin d’être un grand film mais il reste intéressant pour ses multiples petites notes satiriques et son atmosphère pop art.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Een jongeman weerhoudt een meisje van zelfmoord dat vergeefs heeft gewacht op een huurder in een familiepension op wie ze een jaar eerder verliefd werd en die niet op de afspraak is verschenen. Hij spant zich in om haar nieuwe levensvreugde te bezorgen en lijkt daar eindelijk in geslaagd als de vroegere minnaar vertraagd tòch op afspraak verschijnt. Deze eigentijdse bewerking van Dostojevski's WITTE NACHTEN kreeg een mysterieuze, meer verstandelijke dan romantische aanpak van Visconti die Mastroianni zijn eerste serieuze rol gaf. Voorzichtige, aarzelende emoties worden boeiend neergezet en met de omgeving gecontrasteerd, al dikt Schell de aandoenlijkheid van de heldin met àl te gekunstelde effecten aan.