Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

The USA used to be an active actor in international cooperation on environmental issues, but since Trump came to office, his worldviews do not match with the current situation regarding environmental policies. This thesis discusses the influence that Donald Trump and his administration have on the current climate debate in the United States of America via the analysis of the communication of key moments (speeches and texts).

Donald Trump --- US politics --- trump administration --- climate debate --- us climate debate --- trump and climate --- speech analysis --- Arts & sciences humaines > Multidisciplinaire, généralités & autres

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

This research thesis aims at applying the performance measures of Barras et al. (2021) on US
bond mutual funds from July 2004 to December 2020 unlike most studies which concern equity
mutual funds. Performance can be assessed in several ways but the most common measure of
performance stays the abnormal return (alpha). However, this thesis supports that assessing
the managers’ skill the same way as assessing the fund’s performance might not deliver the
right conclusions especially regarding the managerial skills. Thereby, the gross alpha has been
broken down into a skill and a scale coefficient. Mutual funds suffering from diseconomies of
scale, the managers might be skilled but their performance could be undermined by the size of
the fund. The results show that most US bond mutual funds are actually skilled, confirming the
previous statement. Then, the performance of the fund is assessed based on the value added it
brings to the market which is calculated by multiplying the gross alpha by the average fund’s
size. The densities of the skill, scale and value added measures could be deduced thanks to a
non-parametric approach. As a result, it has been possible to obtain some reliable bias-adjusted
densities from which some conclusions can be drawn, i.e. 87% of the bond funds create value
in the market between 2004 and 2020.

Mutual funds --- Value added --- Bond --- Skill --- Scale --- US --- Sciences économiques & de gestion > Finance

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Sénatus-consultes (droit romain) --- Gracchus, caïus sempronius (0154-0121 av. j. c.) --- Gracchus, tiberius sempronius (0162-0133 av. j. c.) --- Assassinat --- Assassinat --- Sénatus-consultes (droit romain) --- Gracchus, caïus sempronius (0154-0121 av. j. c.) --- Gracchus, tiberius sempronius (0162-0133 av. j. c.) --- Assassinat --- Assassinat

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

De macht ligt bij de Verenigde Staten, verpersoonlijkt in President George W Bush, en het Verenigd Koninkrijk is de zwakkere/mindere partner in de relatie. Maar de 'speciale relatie' wordt toch als belangrijk ervaren en moet dus zeker blijven bestaan. Er wordt vooral gehamerd op meer samenwerking in de relatie, en niet op het slaafs volgen van het beleid van de Verenigde Staten, vooral in Irak en het Midden Oosten. Dit beeld is de mening van het Britse volk, van Members of Parliament in de Labour partij en leden van andere Britse partijen. Dit wordt duidelijk opgemerkt in de opinieartikels van The Guardian. In de opinieartikelen wordt gezegd dat Premier Blair de verkeerde beslissing genomen heeft om samen met President Bush oorlog te voeren in Irak. Verder zijn er geen verschillen te bemerken in de manier waarop The New York Times en The Guardian rapporteren over de 'speciale relatie'. Substantieven zoals 'ally', 'support', 'relationship' en 'influence', en adjectieven zoals 'close' en 'special' komen in beide kranten voor. Helaas konden we geen vergelijking maken tussen opinieartikels in beide kranten, omdat er geen bruikbare artikels gevonden zijn in The New York Times. Een voorstel voor een thesis binnen enkele jaren, is een re-evaluatie van de 'speciale relatie' als er een nieuwe President en een nieuwe Premier verkozen is. Maar het is wel belangrijk om in de samenstelling van het corpus veel aandacht te besteden aan het kiezen van parallelle artikels in beide kranten. Zo kan er een preciezere analyse uitgevoerd worden, en kan er een meer uitgebreide vergelijking tussen beide kranten tot stand komen. Doelstelling: Deze thesis onderzoekt hoe de 'speciale relatie' tussen de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk geportretteerd wordt in een Amerikaanse en een Britse kwaliteitskrant. Daarbij worden antwoorden gezocht op drie onderzoeksvragen: 1. Hoe wordt de 'speciale relatie' tussen de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk geportretteerd in de Amerikaanse en Britse pers? 2. Hoe wordt het Verenigd Koninkrijk en Tony Blair en de Verenigde Staten en George Bush geportretteerd in de Amerikaanse en Britse pers? 3. Zijn er verschillen in de manier waarop The New York Times en The Guardian rapporteren en becommentariëren? Zoja, welke verschillen zijn er? Met deze thesis proberen we een correcte en objectieve studie te maken, hoewel deze noodzakelijkerwijs beperkt is, omdat we slechts twee kranten hebben onderzocht gedurende een beperkte periode. De onderzochte kranten zijn de Amerikaanse The New York Times en de Britse The Guardian, beide prominente niet-conservatieve kwaliteitskranten. We hebben er bewust voor gekozen de periode tussen 1 april 2004 en 31 oktober 2004 te onderzoeken, zodat we niet in het vaarwater komen van de thesis van K.Cauterman (2006), die enkel 'De Oorlog in Irak' bespreekt. Middelen of methode: Deze thesis bestaat uit drie delen, een historisch overzicht van de 'speciale relatie', een kwantitatieve en een kwalitatieve analyse. Het historisch overzicht biedt de lezer achtergrondinformatie omtrent de 'speciale relatie'. Het geeft een overzicht van de relatie vanaf WOII tot de periode die onderzocht werd, nl. 2004. Beide analyses zijn gebaseerd op het kader van de Critical Discourse Analysis. Deze methode stelt dat taal nooit neutraal is, en dat de spreker of schrijver altijd, hetzij bewust of onbewust, een keuze maakt in de woorden die hij/zij gebruikt. Er is dus altijd een onderliggende boodschap in een tekst (woorden). Deze methode laat toe die onderliggende boodschap te ontdekken, om zo ideologieën en machtsrelaties te onderzoeken die vervat zijn in redevoeringen. Zowel de kwantitatieve als de kwalitatieve analyse zijn gebaseerd op definities die te vinden zijn in Jäger (2001) in Wodak&Meyer (2001:32-62). In de kwantitatieve analyse wordt de methode van het verzameld materiaal verwerken, toegepast in hoofdstukken 3.1 en 3.4. In het hoofdstuk 4.2 Thematic analysis, wordt het gebruik van bepaalde substantieven en adjectieven en hun connotaties onderzocht. Ook metaforen worden geanalyseerd. Resultaten: Uit de kwantitatieve analyse kunnen we aan de lezer drie resultaten voorstellen. The Guardian besteedt meer aandacht aan de 'speciale relatie' dan The New York Times. Over een periode van zeven maanden, heeft The Guardian 39 artikels gepubliceerd waarin de term 'speciale relatie' voorkomt, tegenover vijf voor The New York Times. Daartegenover staat dat The New York Times, tijdens de onderzochte periode, meer artikels publiceerde over het Verenigd Koninkrijk en Premier Blair (92) dan The Guardian (tien). Maar The Guardian publiceerde dan wel meer artikels over de Verenigde Staten en President Bush (808) dan The New York Times (564). Wat ook kan besloten worden, is dat The New York Times langere nieuwsartikels schrijft dan The Guardian. Tijdens de onderzochte periode publiceerde The New York Times zestien artikels die meer dan duizend woorden bevatten, terwijl The Guardian slechts elf artikels publiceerde. Daarbij komt nog de vaststelling dat de langere artikels (met meer dan duizend woorden) in The Guardian opinieartikels zijn. Omdat het merendeel van de artikels uit The New York Times in het corpus uit nieuwsartikels bestaat, kunnen we dus besluiten dat The New York Times langere nieuwsartikels schrijft. Tijdens de analyse van de vier hoofdthema's, waarin de artikels in het corpus zijn ingedeeld, kunnen we besluiten dat The New York Times meer aandacht besteedt aan 'De Oorlog in Irak' dan The Guardian. Voor de overige drie hoofdthema's 'Buitenlandse Relaties', 'Beleid' en 'Verkiezingen' schreef The Guardian dan weer meer artikels dan The New York Times. De resultaten voor de kwalitatieve analyse zijn antwoorden op de drie onderzoeksvragen. Vragen 1 en 2 worden samen beantwoord, omdat de 'speciale relatie' in verband staat met het beleid van de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk en beide leiders van die landen. Globaal wordt de 'speciale relatie' voorgesteld als een ongelijke relatie.

Critical discourse analysis. --- Historisch overzicht 'speciale relatie'. --- Kritische discoursanalyse. --- Kwantitatieve en kwalitatieve analyse. --- Maatschappij en instellingen. --- Speciale relatie tussen US en UK. --- Vergelijkende studie tussen een Amerikaanse en Britse kwaliteitskrant.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Rhetoric and philosophy both constituted the main elements of literary education in the Greco-Roman world of the second century A.D. The present study deals with the relationship between both disciplines in Second Sophistic literature: Did there still exist a conflict between rhetors and philosophers in this time, or had the famous debate that originated from Plato's attack on the sophists ceased already for centuries? The author of this study tries to give an answer to this question: first examining the literary evidence of second century literature in general, then focussing on Fronto and Marcus Aurelius as the two most distinct participants in the debate, he proves that in the second century A. D. rhetoric and philosophy were totally in harmony with each other and that consequently Marc Aurelius never abandoned rhetoric for philosophy. Rhetorik und Philosophie bestimmen das Bildungsverständnis wie auch den Literaturbetrieb im römischen Reich der Hohen Kaiserzeit. In diesem Buch wird die Frage erörtert, in welchem Verhältnis beide Dis- ziplinen im 2. Jh. n. Chr. zueinander standen: War es ein harmonisches Verhältnis, oder wirkte die seit Platon bestehende Rivalität zwischen Philosophen und Rhetoren bis in diese Zeit nach? Der Autor untersucht im ersten Teil des Buches das Verhältnis zwischen Rhetorik und Philosophie im generellen soziokulturellen und literarischen Umfeld der Hohen Kaiserzeit, im zweiten Teil das Verhältnis zwischen zwei exponierten literarischen Gestalten dieser Zeit, nämlich zwischen dem Philosophenkaiser Marc Aurel und seinem Rhetoriklehrer Fronto. Im Gegensatz zur communis opinio der neueren Forschung kann der Autor aufgrund detaillierter philologischer Analyse nachweisen, dass es im 2. Jahrhundert keinen Konflikt zwischen Rhetoren und Philosophen mehr gab und dass auch Marc Aurel sich niemals von der Rhetorik abwandte. Das Buch richtet sich in erster Linie an ein Fachpublikum aus den Disziplinen der Klassischen Philologie und Alten Geschichte, darüber hinaus aber auch an all diejenigen, die sich für die Kultur und Literatur der römischen Kaiserzeit sowie für die Gestalt des Philosophenkaisers Marc Aurel interessieren.

Speeches, addresses, etc., Greek --- Sophists (Greek philosophy) --- Rhetoric, Ancient --- Philosophy, Ancient. --- Discours grecs --- Sophistes grecs --- Rhétorique ancienne --- Philosophie ancienne --- History and criticism --- History and criticism. --- Histoire et critique --- Fronto, Marcus Cornelius. --- Marcus Aurelius, --- Theory, etc. --- Sophists (Greek philosophy). --- Rhétorique ancienne --- Philosophy, Ancient --- Greek orations --- Greek speeches --- Ancient rhetoric --- Classical languages --- Greek language --- Greek rhetoric --- Latin language --- Latin rhetoric --- Ancient philosophy --- Greek philosophy --- Philosophy, Greek --- Philosophy, Roman --- Roman philosophy --- History and criticism&delete& --- Theory, etc --- Rhetoric --- Fronton --- Aurelius Antoninus, Marcus, --- Aurelius, Marcus, --- Mark Aurel, --- Marcus Aurelius Antoninus, --- Mark Avreliĭ, --- Marek Aureliusz, --- Marc Aurel, --- Marcus Antoninus, --- Antoninus, Marcus, --- Markos Antōninos, --- Marco Aurelio, --- Marḳus Aʼurelyus, --- Marḳus Orelyus, --- Marks Aurēlijs, --- מארקוס אורליוס --- מרקוס אורליוס --- מרקוס אורליוס, --- Μάρκος Ἀντωνῖνος, --- Ἀντωνῖνος, Μάρκος, --- Fronto --- Frontone --- Marcus Aurelius Antoninus --- Marcus Aurelius --- Fronto, Marcus Cornelius --- Fronto, M. Cornelius --- Frontone, M. Cornelio --- Frontone, Marco Cornelio