Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Proces atentatorima na predsednika prve demokratski izabrane vlade posle Miloševića, tokom četiri godine svog trajanja, u našoj javnosti uporno je pogrešno nazivan „suđenjem za ubistvo Đinđića“. Krivično delo koje je optuženima stavljeno na teret, međutim, nije bilo krivično delo ubistva. Optuženima se sudilo za dva krivična dela: „udruživanje radi neprijateljske delatnosti“ (Član 136. OKZ) i „ubistvo predstavnika najviših državnih organa“ (Član 122. OKZ). Dakle, optuženima se uopšte nije sudilo za krivično delo ubistva. Ubistvo je delo koje za zaštitni objekt ima „život i telo“, sistemski se nalazi u drugom poglavlju Krivičnog zakona, a u doba savezne države bilo je čak inkriminisano i drugim zakonom (republičkim). Dela koja se optuženima stavljaju na teret optužnicom jesu dela koja imaju za zaštitni objekt „ustavni poredak i bezbednost zemlje“. Ubistvo se kod jednog od ova dva dela pojavljuje samo kao specifično sredstvo izvršenja toga dela, čija je suština napad na ustavni poredak i bezbednost. Najprostije rečeno, ubistvo je delo kojim se napada - život, dela koja se stavljaju optuženima na teret jesu dela kojima se napada - država.

Politics / Political Sciences --- Politics --- History --- Social Sciences --- Law, Constitution, Jurisprudence --- Criminal Law --- Sociology --- Political history --- Criminology --- Transformation Period (1990 - 2010) --- Đinđić, Zoran, --- Assassination. --- 1992-2006 --- Yugoslavia --- Politics and government

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Ogledi koji čine sadržaj ove knjige nastali su u proteklih dvadeset pet godina kao rezultat mojih istraživanja srpske države i društva. Najveći broj ogleda objavljen je u zbornicima sa naučnih skupova ili u tematskim zbornicima, u istorijskim časopisima ili kao uvod u kritička izdanja istorijskih izvora koja sam priredila. Manji je broj ogleda koji se prvi put objavljuju u ovoj knjizi: kao osnova za njih poslužila su naučna predavanja koja sam održala u pomenutom razdoblju. Tri ogleda predstavljaju moje osvrte na dve biografije i jednu autobiografiju. Uvrstila sam ih u ovu knjigu primarno zato što oni upotpunjuju sliku o srpskoj intelektualnoj eliti, kojoj je u knjizi posvećeno jedno poglavlje. Ali i zato što je njihovo objavljivanje rezultat isključivo nesebičnog ličnog pregalaštva Ljiljane Vuletić i Aleksandra Lebla.

Democracy --- Serbia --- Politics and government. --- History. --- Politics / Political Sciences --- Politics --- History --- Anthropology --- Social Sciences --- Gender Studies --- Sociology --- Political history --- Modern Age --- Recent History (1900 till today) --- Culture and social structure --- Studies in violence and power --- Health and medicine and law --- Nationalism Studies --- 19th Century

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Problem nacionalnog identiteta postoji, naročito u nedovršenim nacijama, pogotovo tamo gde ne postoji podudarnosti etničkog i državnog aspekta pojma nacije, i tamo gde je taj raskorak traumatičan. Istorijski posmatrano, nacionalni identiteti profilisali su se u okviru zamišljenih zajednica, koje su njeni pripadnici bili spremni da brane po svaku cenu; oni su kao i njihove vođe smatrali da su njihve osnovne odgovornosti – nacionalne. To je možda svojevremeno, bilo neizbežno, ali u globalnom svetu nije dovoljno.U globalnom svetu ljudi pripadaju brojnim zamišljenim zajednicama – lokalnim, regionalnim, državnim, nacionalnim, kosmopolitskim – koje se uzajamno prožimaju, zahvaljujući prvenstveno tehnološkoj komunikacijskoj revolucijii dostupnosti putovanja. Suverenitet nije više apsolut kao što se nekada smatralo. Zbog složenosti problema i okolnosti u kojima Srbija traga za svojim novim identitetom – poraz državnog projekta krajem XX veka i frustracije koja je iz toga proizašla, kao i odgovornošću za rat i ratne zločine koje teško prihvata – Helsinški odbor za ljudska prava se odlučio da priređivanjem zbornika koja je pred čitaocima podstakne raspravu na tu temu. Umesto okretanja modernosti, novi identitet Srbija traži u prošlosti, oslanjajući se na “tradicionalni autentični politički identitet”, odnosno srednjevekovno nasleđe Srbije, pravoslavlje, vizantijsko nasleđe, folklor u kulturi i antizapadnjaštvo. [...]

Politics / Political Sciences --- Politics --- History --- Anthropology --- Social Sciences --- Cultural history --- Customs / Folklore --- Political Theory --- Sociology --- Political history --- Government/Political systems --- Politics and society --- Social development --- Transformation Period (1990 - 2010) --- Sociology of Politics --- Politics and Identity --- Serbia --- Former Yugoslav republics --- Relations --- Politics and government.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Upravo doneti Zakon kojim se rehabilituju svi “ideološki” protivnici komunizma, počinje sa datumom od 6. aprila 1941. što je istovremeno i njegov najzanimljiviji deo. Imali smo priliku da slušamo predlagače i zagovornike zakona1 koji su svojom srčanom odbranom ratnih “ideoloških” protivnika komunizma, nedvosmisleno potvrdili da je čitava stvar i smišljena isključivo zbog njih, a da ih oni posle 1945. ustvari i ne zanimaju, odnosno, da su samo “kolateralna šteta” pokušaja rehabilitacije kvislinga iz vremena Drugog svetskog rata. Saopštili su nam i da bi čitav komunistički period trebalo jednostavno proglasiti zločinačkim čime bi, misle oni, po automatizmu bili rehabilitovani svi njegovi “ideološki” protivnici, a oni ratni proglašeni borcima za pravednu stvar. Zato možemo očekivati da će (kao što se već desilo sa četnicima) ovog puta “demokratama” biti proglašeni nedićevci i ljotićevci, pa će po automatizmu “demokrate” postati i balisti, hortijevci, ustaše, i na kraju, sam nemački Rajh. Svi oni zaista jesu bili “ideološki” protivnici komunizma, ali je, sasvim sigurno, Hitler bio najveći. Zato nije slučajno danas, njihov “ideološki” antikomunizam i početak i kraj svake argumentacije, uz prećutkivanje da su kao protivnici komunizma bili i aktivni protivnici celokupne antihitlerovske koalicije čiji je komunizam bio sastavni deo. Prećutkuje se i da je njihov “ideološki” antikomunizam u tadašnjem shvatanju pojma podrazumevao veličanje nacizma, antidemokratiju, i na prvom mestu, antisemitizam, “slučajno”, baš u vreme kada su milioni Jevreja ubijani u “Velikom Nemačkom Rajhu”.

World War, 1939-1945 --- Collaborationists --- Propaganda. --- Politics / Political Sciences --- Politics --- History --- Social Sciences --- Theatre, Dance, Performing Arts --- Gender Studies --- Education --- Fine Arts / Performing Arts --- Jewish studies --- Media studies --- Communication studies --- Sociology --- Political history --- Recent History (1900 till today) --- Special Historiographies: --- Government/Political systems --- WW II and following years (1940 - 1949) --- Fascism, Nazism and WW II --- Film / Cinema / Cinematography --- History of Antisemitism --- Ethnic Minorities Studies --- Identity of Collectives