Abstract | Keywords | Export | Availability | Bookmark

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Een grote zus, een oog en een paar vingers, een vriend en het vertrouwen. Allemaal verloren ze iets op 22 juli 2011 op het eiland Utoya. Panorama volgde Viljar, Lara en Woria een jaar lang volgend op de raid van Anders Breivik. "Als één man met zoveel haat tot dit in staat is, moeten wij met liefde tot veel grotere dingen in staat zijn." Noorwegen rechtte de rug na de aanslagen van vorig jaar en zou zich er niet door laten intimideren. Schouder aan schouder, zonder onderscheid, zouden ze deze tragedie verwerken. Maar er is naast de tragedie die het land overkwam ook de tragedie van de individuele slachtoffers. Zij moesten hun leven weer op de rails krijgen. Sommigen, zoals Viljar, stond eerst een loodzware fysieke revalidatie te wachten. Anderen kwamen er zonder kleerscheuren vanaf, maar moesten het wel een plaats geven in hun leven. En ondertussen kreeg Breivik zijn proces