Abstract | Keywords | Export | Availability | Bookmark

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Deze masterproef stelt tot doel een vergelijkende analyse uit te voeren van twee verschillende vertalingen van de eerste zang uit ieder boek van het allegorisch epos La Divina Commedia, geschreven door Dante Alighieri (1265). De klassieke vertaling van Christinus Kops, De goddelijke komedie (1975) wordt vergeleken met de recentere gelijknamige vertaling van Ike Cialona en Peter Verstegen (2000). Die laatste werd, in tegenstelling tot de vertaling van Kops, op rijm geschreven. Eerst wordt een inleiding gegeven over Dante als auteur en zijn La Divina Commedia, die gesitueerd wordt binnen zijn oeuvre en in de Italiaanse literatuur. Vervolgens wordt achtergrondinformatie verschaft bij de drie fragmenten uit de boeken Inferno, Purgatorio, en Paradiso, die geselecteerd werden voor analyse. Die analyse wordt uitgevoerd volgens een vereenvoudigde versie van de vertaalstrategieën van Chesterman (2016), beschreven in het boek Memes of Translation: the Spread of Ideas in Translation Theory, die werd afgestemd op de doeleinden van dit onderzoek. Aan de hand van die methodologie zal vastgesteld worden wat de mogelijke gelijkenissen en verschillen in het gebruik van vertaalstrategieën van beide vertalers exact zijn. Tenslotte wordt aan de hand van een receptieonderzoek nagegaan of de eventuele verschillen een invloed hebben op de ontvangst van de vertalingen door het hedendaagse Nederlandstalige doelpubliek. Uit de analyse zal blijken dat beide vertalingen, en dan vooral die van Cialona en Verstegen, uitvoerig onderworpen werden aan vertaalstrategieën. Dikwijls kozen beide vertalers voor gelijkaardige strategieën, maar hoofdzakelijk op het vlak van het gebruik van pragmatische strategieën verschillen de vertalingen van elkaar en neemt de vertaling op rijm de bovenhand. Het receptieonderzoek toont aan dat die vertaling op rijm wanneer ze gepubliceerd werd in 2000 positief ontvangen is door het Nederlandstalige doelpubliek, ondanks de tegenwerpingen van enkele critici. De oudere vertaling van Kops lijkt zich gevestigd te hebben als klassieke vertaling van het epos, maar de dag van vandaag minder besproken te zijn.