Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

‘Plein om het monument leeggeveegd. Charges voor het paleis. Karabijnbrigade (oproerpolitie) met rieten schilden en lange lat. Ambonees in zijspan wordt op zijn helm geslagen. Zand gegooid. Ambonees stapt eruit. Tweede agent uit zijspan valt op zijn buik. Jongen wordt gemept. Stille met gummiknuppel. Jongen wordt afgetuigd.’‘Brief Annemarie uit Dubai. Thema’s voor ‘Turks fruit’: tortelduiven eten – huiselijk geluk wordt vernietigd. Stoffen. Beklemtoont wrede dingen! Schapenogen en hersens.’Dagboek 1967 is het vijfde deel in de succesvolle dagboekenreeks van Jan Wolkers. Waar Wolkers zich in de jaren zeventig meer en meer zou overgeven aan de natuur op Texel en in zijn volkstuin, is hij eind jaren zestig nog volop politiek actief: als betoger tegen de oorlog in Vietnam, als ontwerper van verkiezingsborden voor de CPN. Daarnaast blijft Wolkers de gulzige genieter van eten, muziek, kunst, van seks, sport en literatuur. 1967 is ook te beschouwen als het geboortejaar van Wolkers’ dagboek. Al jaren maakte hij korte notities in zijn agenda, maar in de loop van 1967 zien we hoe de telegramstijl geleidelijk plaatsmaakt voor levendige, vurige verslagen.

Wolkers, Jan

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Dagboek 1976 is het vierde deel van de succesvolle dagboekenreeks van Jan Wolkers. 1976 is het jaar waarin Wolkers De Kus voltooit. Zijn vader overlijdt en poes Voske wordt steeds strammer. Wolkers dagboekaantekeningen trakteren de lezer op ontroerende beschrijvingen van een vol en hartstochtelijk leven. ‘Na de tuin neuken we even boven op bed, waar het lekker warm is omdat de zon er de hele middag op gestaan heeft. Karina’s billen worden steeds lekkerder. Ze weegt nu honderdvijftig pond. Als ik haar erop sla, zegt ze: “Niet op mijn kalfslapjes slaan”.’ ‘Als ik Voske, zoals iedere ochtend of bijna iedere ochtend, in de douche borstel, geeft hij mij een geduchte haal. Tem hem met een pittig tikje tegen de neus. Ga dan weer door met borstelen alsof er niets gebeurd is.’ ‘Op het bed ligt mijn vader. Onder zijn kin zit een opgerold servet om zijn mond dicht te houden. Zijn erg witte en schone handen liggen gevouwen op zijn borst. Hij ligt er heel vredig bij als een dode ouwe adelaar. Alsof hij zijn vleugels stijf op zijn rug heeft.’

Wolkers, Jan

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Wolkers, Jan

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Wolkers, Jan

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Wolkers, Jan