Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Het tandheelkundig dossier is het middel voor de tandarts om een overzicht te bewaren over de gegevens van de patiënt, over reeds uitgevoerde behandelingen en over geplande behandelingen. Daarnaast heeft in forensische context is een goed gedocumenteerd tandheelkundig dossier essentieel om dentale identificatie mogelijk te maken. Bovendien is het goed bijhouden van de behandelingen, zowel beschrijvend als met beelden, van belang in medico-legale context en in verzekeringsdossiers. Voor het opstellen en bewaren van het dossier zijn er tevens wettelijke bepalingen en deontologische codes. Enquêtematig werd gepeild naar de registratie binnen het dossier met een nadruk op het integreren van klinische foto’s. Verder waren er vragen omtrent het opvragen van het dossier, de kennis van de tandartsen over de wettelijke bepalingen en de deontologische codes van het RIZIV en over een eventuele uniforme manier van opstellen van het dossier. Via mail werden de tandartsen uitgenodigd deze enquête in te vullen gebruikmakend van de online tool Google Forms. Honderdentwee tandartsen vulden de enquête in. Beschrijvende analyse van de gegevens gebeurde met behulp van Microsoft Excel. De volledigheid van het dossier is het meest uitgesproken voor de anamnetische onderdelen, de cariësbehandeling en de grotere behandelingen, zoals vaste prothetiek en implantaatwerk. Tijdens een eerste consult n behandelingen zelf zakt dit percentage onder de 50%. Sommige onderdelen van de wettelijke bepalingen zijn goed gekend bij tandartsen (bijvoorbeeld het inzagerecht van de patiënt en het recht op afschrift), andere eerder minder (zoals de mogelijkheid tot vergoeding bij een afschrift of tot weigering van inzage in bepaalde omstandigheden). De RIZIV-regels zijn bij 80% bekend. Een uniforme manier van dossier opstellen krijgt de voorkeur bij een kleine 70% van de respondenten. Er is een duidelijke trend merkbaar van een betere registratie bij tandartsen binnen een groepspraktijk in vergelijking met hun collega’s in een solopraktijk. Voor de overige subgroepen werden er geen uitgesproken trends gevonden.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

In deze studie werden systematisch artikels uit de databanken LIMO en PubMed geselecteerd met als doel na te gaan wat de rol is van dentale identificaties in de context van massarampen. In het bijzonder werden de identificatie beïnvloedende factoren en limieten die een rol hebben gespeeld bij de hoeveelheid positieve identificaties geanalyseerd. Er wordt vastgesteld dat dentale identificatie, al dan niet in combinatie met andere methodes, in 66 van de 75 rampen werd gebruikt en dus een bepalende invloed heeft op het aantal positieve identificaties. Er valt nog veel te leren uit rampen in de geschiedenis. Het consequent gebruiken van een gestandaardiseerd, internationaal protocol zal zorgen voor een sneller verloop en maximumkwaliteit van de identificaties in de toekomst.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Een beetspoor kan een belangrijk element zijn in forensisch onderzoek maar de analyse ervan bleek in het verleden niet altijd even betrouwbaar, wat tot foutieve veroordelingen kan leiden. Daarom is het belangrijk om na te gaan welke factoren hierbij een rol spelen. Doel: onderzoek van de factoren die de transfer van gebitskenmerken naar een beetspoor en de analyse ervan beïnvloeden. Methode: er werd d.m.v. de PICO-methode een literatuurstudie uitgevoerd door het doorzoeken van de online databank MEDLINE®/Pubmed® om studies rond de vervorming van beetsporen of beetspooranalyse te selecteren. Resultaten: van de 217 bekomen resultaten, werden 13 artikels geselecteerd. Volgende data werd geëxtraheerd: onderzochte parameters, aantal beetsporen, richting van de beetsporen op de huid, aantal kadavers of levende personen gebruikt als substraat, locatie van de beetsporen op het substraat, de geanalyseerde tanden, beetspoor applicatie techniek, registratietechniek gebruikt voor datacollectie, methode voor data analyse en studieresultaten. Er werden 5 combinaties van onderzochte parameters gevonden: vorm en grootte (n=1); vorm, grootte en hoek (n=6); mesiodistale breedte en afstand tussen de hoektanden (n=1); mesiodistale breedte, afstand tussen de hoektanden en tandrotatie ten op zichte van de mesiodistale as (n=4); en oppervlakte van de dentale bijtranden en mesiodistale breedte (n=1). Tussen 1 en 89 beetsporen werden meestal loodrecht op de Langerlijnen aangebracht op 1 tot 40 substraten ter hoogte van verschillende locaties. Boven- en onderkaak werden vaak samen bestudeerd met focus op de anterieure regio (n=8) of volledige tandenboog (n=1). In drie artikels werden enkel de fronttanden van onderkaak bekeken en in één artikel slechts enkele fronttanden van de bovenkaak. Elf artikels gebruikten uitsluitend tweedimensionale (2D) registratie en onderzochten primaire vervorming, één artikel uitsluitend driedimensionale (3D) registratie en één artikel maakte een vergelijking van beide. Deze laatste twee onderzochten secundaire vervorming. Veertien digitale ‘landmarks’ werden in vier artikels aan de hand van tpsDIG® software geplaatst op de digitale afbeeldingen van beetsporen en ingescande gebitsmodellen. Bij één artikel werden aspecifieke referentiepunten rond het beetspoor getekend, dat met RolleiMetric® software omgezet werd tot een 3-dimensionaal datamodel. Bij drie artikels werden pseudo-beetsporen onderzocht en bij twee hiervan werden pseudobeetsporen onderling vergeleken, in plaats van zoals in de andere gevallen het gebitsmodel met de beetsporen te vergelijken. Deze vergelijking gebeurde meestal met behulp van superimpositie (n=9), maar bij twee artikels hiervan werd geen software maar affiene transformatie gebruikt. Conclusie: binnen de primaire vervorming speelt weefselvervorming een grotere rol dan dynamische vervorming. Anatomische locatie van het beetspoor, anisotropie van de huid en individuele tandhoogte van de dader hebben een belangrijke invloed. Men moet zeer voorzichtig zijn met pogingen om primaire beeldvervorming te corrigeren en steeds de meest eenvoudige methode hanteren. 3D dataregistratie heeft veel voordelen en toekomstperspectief, maar is niet altijd toepasbaar. Forensische beetspooranalyse moet dus met alle voorzichtigheid behandeld worden en vergt nog veel wetenschappelijk onderzoek.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

In deze scriptie wordt de accuraatheid van dentale gegevens in tandheelkundige dossiers in de Vlaamse tandartspraktijk nagegaan. De resultaten werden besproken met zicht op betrouwbaarheid van deze dossiers als bronnen voor de identificatie van slachtoffers. Het onderzoek bestaat uit een vergelijking van dentale informatie, zoals die in de dossierafschriften staat, met de werkelijke mondsituaties van de studiepersonen. Om de vergelijkingen van 45 afschriften op een eenduidige manier te laten verlopen is gebruik gemaakt van de Disaster Victim Identification (DVI) methode van Interpol. Samengevatte resultaten: - Het occlusiepatroon is zelden beschreven (slechts bij 6 van de 45 dossierafschriften); - Zonder OPG of dentaal schematisch overzicht is een beschrijving van de aanwezigheidsstatus van tandelementen minder accuraat; - Slechts 24 (van de 50) aanwezige retentiedraden werden correct beschreven, de aanwezigheid van radiologische beeldvorming in het afschrift had geen significante invloed hierop; - Informatie over glazuuraandoeningen en zeker afwijkingen in de tandpositie is onvoldoende genoteerd om hier te veel waarde aan te hechten in het kader van identificatie; - Uitgevoerde conserverende behandelingen en hun lokalisatie op de tand werden met respectievelijk 92,30% en 93, 75% accuraatheid beschreven; - Enkele (mogelijke) inbreuken tegen de Belgische wetgeving werden vastgesteld wat betreft de inhoud van de patiëntendossiers. - Zorgvuldige analyse van dossierafschriften is nodig om misinformatie uit te sluiten.