Listing 1 - 5 of 5 |
Sort by
|
Choose an application
Choose an application
'Ik heb Thatcher al eens meegemaakt' Alstublieft geen tweede keer!? Het is 25 november 2014, de algemene staking tegen de regering-Michel legt Antwerpen plat, en Nigel Williams pepert het iedereen eens goed in. Zijn uitspraak zorgt voor ophef. In dit boek en deze film steekt de Antwerps-Britse stand-upcomedian opnieuw het Kanaal over. Naar zijn geboortestad Bristol, waar de arbeiderswijken in broeihaarden van geweld en miserie veranderden. Naar schrijver Owen Jones, die furore maakt met zijn boeken over de demonisering van de Britse arbeidersklasse en de macht van de elite, en naar diens collega Joris Luyendijk die de bankwereld genadeloos fileert. Maar ook naar de jaren dat de Iron Lady de Britse vakbonden brak en het gezamenlijk opkomen tegen uitbuiting verving door de ideologie van de ongebreidelde hebzucht, het ieder voor zich en het eigen-schuld-dikke-bult. Aan de hand van gesprekken met onder andere Tom Lanoye, Slongs Dievanongs en Rachida Aziz koppelt Williams voortdurend terug naar België. Hoezo, There Is No Alternative? Een rake schop tegen de glibberige schenen van Het Systeem, ja!Bron: https://www.epo.be/nl/politiek-economie/2568-FUCK-TINA-9789462670723.html
Political philosophy. Social philosophy --- Social problems --- Social policy --- sociale actie --- 361.55 --- Maatschappijkritiek --- België --- Politiek --- 2010 --- -Groot-Brittannië --- 1980 --- -Thatcher, Margaret --- 21e eeuw --- Groot-Brittannië --- 2e helft 20e eeuw --- Thatcher, Margaret --- Maatschappij --- Film
Choose an application
Choose an application
In de jaren '50 trokken dagelijks tientallen arbeiders vanuit het Waasland met de bus naar de mijnen in Charleroi. Zes dagen op zeven, van vier uur 's ochtends tot zeven uur 's avonds, om hun boterham te verdienen. Het is een harde maar vrijwel onbekende bladzijde uit onze sociale geschiedenis. René Van Ryckeghem getuigt in Zwarte Boterhammen over deze harde tijden. Het 'rijke Wallonië' zorgde toen voor een inkomen van vele Vlaamse gezinnen. Vandaag is de toestand helemaal anders. De streek rond Charleroi is verkommerd. De mijn- en staalbaronnen zijn vertrokken. Torenhoge werkloosheid zorgt voor generatiearmoede. De film trekt met deze belangrijke getuige terug naar Le pays noir en ontdekt in Marcinelle het aangrijpende museum Le Bois du Cazier. De dvd beschrijft een vrijwel onbekende bladzijde van de sociale geschiedenis van het Waasland. Bovendien bevat de film tal van elementen die aansluiten bij actuele onderwerpen als de verhouding Vlaanderen-Wallonië, arbeid en arbeidsethiek, veiligheid, andere culturen...
Geschiedenis --- Sociaal-economische geschiedenis --- Vlamingen --- Werkgelegenheid --- Wallonië --- Mijnbouw --- Generatiearmoede
Choose an application
Begin 2012 werd Steven De Geynst alias 'The Muffinman' door het Hof van Beroep ontslagen van rechtsvervolging. Hij werd twee jaar geleden door het parket gedagvaard wegens het 'bedrieglijk wegnemen' van twee zakken oude muffins uit een afvalcontainer van een supermarkt.Tien jaar lang heeft Steven De Geynst 'geskipt/gecontainerd' (vergaren van voedsel uit afvalcontainers), eerst uit noodzaak en later om het voedsel uit te delen aan minder bedeelden en volkskeukens. Hij had speciaal koelkasten en diepvriezen aangeschaft om het eten in te bewaren. Nu heeft hij er geen tijd meer voor, want skippen is een voltijdse bezigheid. Hij is nu bezig met lezingen geven over voedselverspilling en werkt bij Samenlevingsopbouw in Antwerpen
Voeding --- Voedselprobleem --- Armoede
Listing 1 - 5 of 5 |
Sort by
|