Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Concrete hulpverlening begint bij 'de vraag' van een cliënt. Het belang van vraagverheldering zal in de toekomst, met de opstart van de intersectorale toegangspoort, alleen nog toenemen. Hulp bieden lijkt eenvoudig, maar in de praktijk kan de hulpvraag van de cliënt veel verschillende vormen aannemen. Cliënten stellen hun vraag impliciet of expliciet; soms wordt er helemaal geen vraag gesteld en zijn het de ouders of de maatschappij die bepaald gedrag als een probleem ervaren. Een correcte vraagverheldering is een noodzakelijke voorwaarde voor het vinden van de meest geschikte hulpverlening. Van de vraag hangt ook de intensiteit van de hulpverlening af en dus de duur, de frequentie, de plaats, de gebruikte methodieken,... Wie zijn vraag goed verkend weet, is meer gemotiveerd om mee te werken aan het positief doorlopen van een hulpverleningstraject.Inhoud:Inleiding (Lieven Fierens)Outreach en het hechten van belang aan vraagverheldering (Evelien Dobbelaere en Griet Verbiest)Situatieplaatjes, een methodiek om het jonge kind zijn hulpvraag te helpen expliciteren (Lieve Mortelmans)Vraagverheldering en diagnostiek vanuit de praktijk in een OOOC (Paul Verbiest)Vraagverheldering in dialoog (Bart Geens)Onthaal en vraagverheldering in het CLB (Jan Coppieters)De constante vraagverheldering binnen MFC Tonuso (Hilde Geudens)Het proces van vraagverheldering bij jongeren met een matig verstandelijke beperking en bijkomende beperkingen (autisme, Gedrags- en Emotionele Stoornissen-GES) (Patriek Prinsie)

cliënt-hulpverlener relatie --- jeugdhulpverlening --- vragen stellen --- vraaggestuurde zorg --- Social policy and particular groups --- 323 --- best practices --- cliëntgericht werken --- maatschappelijk werk --- zorgverlening --- 364.044 --- Vraagverheldering --- Hulpverlening --- Jeugdzorg --- Jeugdhulpverlening --- jeugdzorg --- Hulpverleners --- 374.33 --- Sociale problemen van en zorg voor jeugdigen --- 362.7 --- Jeugdbescherming --- Vraaggestuurd werken --- Methodiek --- Begeleiding

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Een persoon heeft een verstandelijke beperking als er aan een aantal criteria wordt voldaan. Zo moet er een significante beperking zijn in het intellectueel functioneren en in de adaptieve vaardigheden van deze persoon. Hiervoor wordt onder andere de WISC-verdeling gebruikt. De beperkingen moeten ontstaan zijn voor het achttiende levensjaar. Dit komt ook naar voor in de sociaal-emotionele ontwikkeling van de mensen met een verstandelijke beperking. Zo zullen zij er langer over doen om naar een volgende ontwikkelingsfase te gaan en zullen zij sneller hun eindfase hebben bereikt. Het sociaal netwerk van mensen met een verstandelijke beperking is eerder beperkt. Veel van deze mensen vallen terug op familie of hulpverlening. Dit komt zowel uit de literatuur als uit mijn onderzoek naar voor. In het Perspectiefplan2020 van minister Jo Vandeurzen staat dat de kwetsbare burger meer beroep moet kunnen doen op de meer weerbare burger. Om dit inclusief werken te volmaken, moet hun sociaal netwerk uitgebreid worden. Een sociaal netwerk wordt door Smit en Van Gennep omschreven als alle mensen die activiteiten verrichten met een persoon en daarnaast ook alle mensen die belangrijk zijn voor die persoon. Later voegde Baars, Dekkers en Uffing daar nog 2 zaken aan toe, namelijk de duurzaamheid van de relaties en het vervullen van ondersteuningsbehoeften. Een sociaal netwerk heeft verschillende functies. Eén van de belangrijkste functies daarvan is dat in tijden van nood beroep op kan gedaan worden op dit netwerk. Dit is teug te vinden in de beschrijving van Baars, Dekkers en Uffing en wordt sociaal kapitaal genoemd. Daarom is het belangrijk om te focussen op he uitbouwen van een (breder) sociaal netwerk. Het bevordert de Kwaliteit van Leven van een persoon. Om een netwerk in stand te houden is het wederkerigheidsprincipe van belang. Zowel burgers als mensen met een beperking moeten hierbij geven en ontvangen. Het is een wisselwerking waarbij het een het ander oproept. Dit proces zorgt er voor dat er verplichtingen ontstaan ten opzichte van elkaar en zorgt op die manier voor verbinding. Om het sociaal netwerk van mensen met een verstandelijke beperking uit te breiden en/ of te versterken, wil ik een applicatie ontwerpen voor de smartphone. Deze applicatie zorgt ervoor dat de mensen met een beperking die een wandeling gaan maken, ergens in de buurt een tussenstop kunnen maken voor bijvoorbeeld een sanitaire stop of een babbel. Dit project heeft het potentieel om een meerwaarde te zijn voor mensen met een verstandelijke beperking om hun sociaal netwerk uit te breiden of te versterken. De applicatie is echter niet ontworpen. Dit komt doordat er geen applicatiebouwer werd gevonden. De studenten van Toegepaste informatica van Odisee Brussel werden gecontacteerd, maar daar heeft niemand voor dit project gekozen. De applicatie laten ontwikkelen, kan al snel meer dan 15 000 euro kosten. Omwille van het gebruik van externe informatiebronnen en de geavanceerde functies. De lay-out van de applicatie met zijn functies, is wel gemaakt.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

In deze bachelorproef introduceren wij de term “Virtual storytelling”. Virtual storytelling is een tool die gebruikt kan worden tijdens de beeldvorming en is gebaseerd op digital storytelling. Beide methodes werken met hetzelfde principe, namelijk het vertellen van de verhalen van de cliënt en zijn omgeving. Ze hebben als doel een beeld te creëren van de cliënt zodat de nieuwe begeleider zich meteen een beeld kan vormen van de cliënt en zijn omgeving. Het verschil tussen beide methodes is de manier waarop het wordt gepresenteerd. In digital storytelling wordt de presentatie van een cliënt in een 2D voorstelling gemaakt terwijl virtual storytelling de presentatie, met behulp van VR, in 3D voorgesteld wordt. In dit onderzoek vergelijken we beide methodes en onderzoeken we of virtual storytelling een meerwaarde biedt voor de cliënt tijdens het beeldvormingsproces. Om dit te doen gingen we opzoek naar cliënten uit verschillende doelgroepen en die daarbij ook verschillen in leeftijd en afkomst. We ontwikkelden samen met de cliënt zowel een digital story als een virtual story. Na het ontwikkelen van de story’s legden we een interview af met de cliënt waarin ons onderzoeksvraag centraal stond. We stelden dezelfde vragen voor beide methodes en gaven de kans aan de cliënten om zich uit te spreken over beide methodes. Uit de interviews maakten we een besluit dat antwoord biedt op onze

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Deze paper zal een schriftelijk ontwerp voorstellen om de verouderde ‘Wie is wie’ te vervangen door de nieuwe ‘Talenttinder’. Talenttinder zal een applicatie worden waarop docenten elkaar kunnen vinden op basis van de talenten die iemand bezit. De doelstelling op lange termijn is deze applicatie te gebruiken in andere bedrijven en organisaties. Zo kunnen ook zij connecteren op basis van talenten en elkaar vinden voor allerlei projecten. Uit de literatuur blijkt dat iedere persoon verschillende talenten heeft, die aangeboren of aangeleerd zijn. Wanneer iemand zijn talenten kan inzetten, geeft dit energie en raakt hij in een positieve flow. Toch is niet iedereen zich bewust van zijn/haar talenten. Sommige mensen hebben verschillende talenten maar zetten deze niet in binnen hun gedrag en/of context. Een reden hiervoor kan zijn dat ze hun talent nog niet ontdekt hebben (blinde vlek) of dat hun context het niet toelaat om hun talent te tonen. Veel bedrijven en organisaties vinden het lastig om talenten te definiëren en te identificeren (Krabbenborg & Thunnissen, 2018). Geen duidelijke definitie van talent speelt een rol in het falen van vooropgestelde talentprogramma’s bij bedrijven (Komninos, 2017; Poocharoen & Lee, 2013; Powell, Duberley, Exworthy, MacFarlane & Moss, 2013). Het leidt tot verwarring met wat de programma’s beogen en wat ze willen bereiken. Definiëren van talent is het grootste startpunt binnen een talentenprogramma of -beleid. Ook op individueel niveau is het herkennen van je talent een belangrijke start. Om je talenten te kunnen ontwikkelen en benutten moet je eerst bewust worden van je talenten, waardoor de organisatie hierop kan inspelen (Krabbenborg & Thunnissen, 2018). De probleemstellingen binnen het onderzoek zijn: • Hoe kan de applicatie ervoor zorgen dat talenten in beeld en in stelling worden gebracht? • Hoe kan de applicatie de interdisciplinaire samenwerking vergemakkelijken tussen collega’s? • Hoe kan de applicatie beantwoorden aan de waarden van sociale netwerkanalyse? • Hoe kan de applicatie relevant worden en blijvend in gebruik worden genomen door de gebruikers? Om het onderzoek realistisch te houden en goed te kunnen uitvoeren diende rekening gehouden worden met de beschikbare tijd en middelen. Daarom werd de doelgroep enigszins afgebakend. Daarnaast werden interviews gedaan met betrekking tot communicatie en waarderend benaderen binnen de applicatie. Ten slotte werd voor het product het digitale deel, de applicatie voorgelegd aan de webdesign verantwoordelijke Marketing binnen Odisee, waarop algemene feedback werd gegeven. De applicatie heeft als hoofddoel om de talenten van de docenten uit de richting Orthopedagogie aan de hogeschool Odisee Parnas in beeld te brengen en te mobiliseren. Talentmobilisering betekent het mobiel maken van talenten. Een ander woord voor mobiliseren is activeren. Het gaat dus om het activeren van talenten. Talenten activeren kan maar pas wanneer de talenten enerzijds gekend zijn en anderzijds wanneer deze kunnen worden ingezet. Om de talenten te kennen is het dus belangrijk deze in beeld te brengen in de applicatie. Wanneer de talenten eenmaal gekend zijn, is het mogelijk deze in te zetten. Op die manier wordt talentmobilisering mogelijk gemaakt binnen de applicatie.

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)