Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Zolang er tuinen zijn, zolang hopen de bezitters ervan de echte natuur - teloorgang door menselijk ingrijpen - te herstellen. Arcadië was bedorven en moest via horticultuur herwonnen worden. Dat mislukte telkens opnieuw. Daarop werden de oude tuinen geslecht en vervangen door nieuwe - met een compleet ander paradijs als stip aan de horizon. Zo wisselden de tuinen van renaissance, barok en romantiek stuivertje met elkaar. Het inzicht in het veronderstelde verband tussen 'natuur' en 'paradijs' is vandaag de dag van het grootste belang. Op gigantische schaal wordt in Europa in het algemeen en in Nederland in het bijzonder ten koste van ongeveer alles nieuwe 'natuur' geschapen - nog altijd in de aloude waan het verloren Elysium te hervinden. Maar dat is er niet en het is er nooit geweest. Mensen worden stelselmatig om de tuin geleid door moeder natuur. Zij is veel, misschien alles, maar een paradijs is zij niet. In dit boek komt ook de Hangende Tuinen, de bomentuin van Th.C.W. Oudemans, ter sprake. Hangende Tuinen is een weerspiegeling van de darwinistische variatie en deep time, de tijd waarin dinosauriërs rondliepen op aarde en samen met bomen zijn geëvolueerd. Uiteindelijk hebben de bomen het overleefd, de dinosauriërs niet. In Hangende Tuinen raken de meest harde overtuigingen, zoals het onderscheid tussen natuur en kunst, inheemse en uitheemse, mensen en bomen aan het wankelen. Bovenal wordt duidelijk dat de natuur een spel is waar mensen geen heersers zijn maar pionnen.

Environmental planning --- History of civilization --- horticulture --- gardens [open spaces] --- Europe