Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Wie droomt er niet van om samen met zijn partner oud te worden? Maar ook op latere leeftijd gaat de liefde niet vanzelf. In dit nieuwe baanbrekende boek richt de befaamde relatietherapeut Alfons Vansteenwegen de spotlight op koppels die al een leven lang samen zijn. Wat maakt hun relatie zo hecht? Waar halen ze hun veerkracht vandaan? En wat zijn de belangrijkste valkuilen die je tegenkomt als je een leven lang samenleeft? Zijn pleidooi? Je moet blijven investeren in een relatie. Zo lang gelukkig samenblijven betekent dat beide partners elkaar blijvend versterken, niet zozeer door wat ze doen, maar door wie ze zijn. Hij introduceert bovendien een nieuw, boeiend concept: mentaal scheiden om beter te kunnen samenleven. 'Het onderscheid erkennen, het verschil, het anders zijn, het origineel zijn omarmen. Blijven bijleren over elkaar. Verrast zijn door elkaar. Flitsen van verbinding ervaren en flitsen van verschil verdragen. Steeds meer jezelf zijn en tegelijk steeds meer echt samen zijn.' 'Als je een hoogbejaard stel in de stad ziet lopen, kijk je mogelijk met enige vertedering naar hen. Ze lijken zo goed bij elkaar te passen. Onmiddellijk ga je ervan uit dat ze heel wat samen hebben meegemaakt. Dat ze elkaar vast door en door zullen kennen. Misschien vraag je je af of ze nog tevreden met elkaar leven. Zijn ze gelukkig omdat ze nog met zijn tweeën zijn? Of zijn ze verbitterd geraakt en uit noodzaak bij elkaar gebleven? Wat zouden deze oudere paren zelf over hun relatie zeggen? Mogelijk antwoorden ze dat ze elkaar door en door vertrouwen. Ze kennen elkaar zoals ze door niemand anders gekend zijn. Ze hebben vaste gewoonten die het samenleven makkelijk maken. Maar partners zijn niet alleen elkaars intiemste vriend, ze zijn ook elkaars intiemste vijand, zoals de beroemde relatietherapeut en auteur George Bach het heel treffend zei. Zo dicht en zo lang tegen elkaar aan: dat moet vroeg of laat wrijvingen geven! Iedereen kent vast wel een stel op hoge leeftijd dat voortdurend kibbelt. Dat hoeft uiteraard niet noodzakelijk negatief te zijn: als je met elkaar kunt kibbelen, betekent dat ergens ook dat je elkaar voldoende vertrouwt om eerlijk te zeggen wat je denkt. Zolang de balans maar niet doorslaat en het kibbelen uitmondt in destructief wederzijds gevit. Hoe dan ook: ook als je al een leven lang samenleeft, blijven er groeikansen bestaan, als persoon én als koppel. Er zijn genoeg uitdagingen die vragen om een steeds vernieuwde inzet. Dat het samenleven op hoge leeftijd vanzelf zou gaan, is een bittere illusie. Geduld en relativeringsvermogen worden voortdurend op de proef gesteld. Partners blijven steeds opnieuw, en dag na dag, voor elkaar een oproep om te komen tot een tevreden bestaan. Dus ja: liefde blijft - ook na zoveel jaren - een werkwoord.'

ouderen --- relaties --- intimiteit

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Intimiteit --- Zingeving --- Relatietherapie --- Patiënt

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Dit boek gaat over intimiteit en seksualiteit bij mensen met dementie en hun partners. Dat zijn algemeen menselijke basisbehoeften, die niet verdwijnen als mensen ouder worden of dementie krijgen. Als die behoeften niet worden vervuld, dan kunnen mensen ongelukkig worden en liggen eenzaamheid, depressie en gedragsproblemen op de loer. Hoe komt het dan toch dat we hieraan zo weinig aandacht besteden in de professionele zorg voor mensen met dementie? En hoe kunnen we dat veranderen?https://www.standaardboekhandel.be/p/intimiteit-en-seksualiteit-bij-dementie-9789036826150

Geriatrics --- dementie --- geriatrie --- seksualiteit --- intimiteit --- ouderdom --- gerontologie --- Intimiteit --- Seksualiteit --- Dementie

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Als dementie je leven binnenwandelt, lijken er twee werelden te ontstaan: die van degene die lijdt aan dementie en die van de mensen die daar dichtbij staan. Mensen die een persoonlijke of professionele relatie hebben met degene met dementie. Hoe verder het ziekteproces vordert, hoe meer die twee werelden van elkaar verwijderd lijken te raken. Langzaamaan verlies je het contact, raak je elkaar kwijt. Recht evenredig met het verdriet dat daarmee gepaard gaat, groeit vaak ook het onbegrip. Wat als je vader je soms slaat? Wat als die mevrouw steeds aangeeft dat ze naar huis wil? Wat als ze maar blijft vragen om haar man, van wie je weet dat hij vorige maand is overleden? Wat als… Het is soms zo moeilijk. Toch zijn er mogelijkheden om gedrag dat onbegrijpelijk lijkt beter te begrijpen. Er zijn manieren, sleutels, om het contact daadwerkelijk te verbeteren. Bij mij doet ze dat nooit is een praktisch en optimistisch boek waarin je leest hoe je met behulp van eenvoudige sleuteltjes de kwaliteit van leven van mensen met dementie (en dat van jezelf) kunt verbeteren. Soms zal een sleutel passen, soms ook niet. De sleutel kan vandaag niet passen, maar morgen wel. Het echte contact met mensen met dementie is vaak kortstondig. Toch is dat ene moment waarin je elkaar weer vindt ongelooflijk waardevol. Voor jou, maar zeker ook voor degene bij wie het brein niet meer goed functioneert. Het boek, gebaseerd op wekelijkse blogs, is bedoeld als steun in de rug voor partners, mantelzorgers en iedereen die werkzaam is in de zorgsector.

Geriatrics --- dementie --- geriatrie --- emoties --- intimiteit

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Probleemstelling: seksualiteit en intimiteit binnen de oncologie, een gecompliceerd onderwerp waar vandaag de dag nog steeds taboe rond heerst. De diagnose van kanker kent ingrijpende gevolgen, ook op seksueel gebied. Jammer genoeg zijn er een aantal barrières die verpleegkundigen weerhouden om het onderwerp bespreekbaar te maken. Methode: een systematische literatuurstudie. Resultaten: uit de systematische literatuurstudie bleek dat een gebrek aan kennis door een gebrek aan opleiding de grootste belemmering vormt. Kennis hebben omtrent wanneer het onderwerp bespreken, de verschillende behandelingsmogelijkheden van borstkanker en hun gevolgen en de ontwikkeling van de vrouw en de gevolgen daarop zijn noodzakelijk. Bovendien zijn de gesprekstechnische vaardigheden en de professionele houding van de verpleegkundige van belang. Conclusie: om een eenduidig plan van aanpak te bekomen moet verder onderzoek in de toekomst uitgevoerd worden. Het is nu niet duidelijk wanneer het onderwerp best besproken wordt en of verpleegkundigen in het bezit zijn van de nodige kennis.

Seksualiteit --- Intimiteit --- Verpleegkundige --- Borstkanker --- Verpleegkunde