TY - THES ID - 135795207 TI - Opheffing verbod op peer-to-peer lending: gebrek aan consumentenbescherming in de Wet Crowdfunding AU - Ampe, Manon AU - colaert, veerle AU - gilis, dieter AU - KU Leuven. Faculteit Economie en Bedrijfswetenschappen. Opleiding Master in de Economie, Recht en Bedrijfskunde PY - 2020 PB - Leuven KU Leuven. Faculteit Economie en Bedrijfswetenschappen DB - UniCat UR - https://www.unicat.be/uniCat?func=search&query=sysid:135795207 AB - Peer-to-peer lending of P2P lending is een nieuwe en alternatieve manier van financieren. Hierbij lenen twee particulieren aan elkaar uit, zonder tussenkomst van een traditionele bank. Een online platform vervult een faciliterende rol als tussenpersoon door de twee particulieren bij elkaar te brengen. Er wordt in de rechtsleer een verbod vastgesteld op P2P lending in België, het zogenaamde bankmonopolie. Het bankmonopolie verbiedt dat niet-erkende instellingen, zoals particulieren, terugbetaalbare gelden ophalen bij het publiek. Het is een particulier niet toegestaan een oproep te doen om gelden te ontvangen en zo een lening te verkrijgen, indien dit niet met tussenkomst van een traditionele instelling gebeurt. Wegens gebrek aan juridisch kader omtrent P2P lending bestaat er geen éénduidige definitie. Door te kijken naar het overkoepelende begrip crowdfunding krijgen we inzichten in de wezenskenmerken van P2P lending. P2P lending is één van de vormen van crowdfunding, dat letterlijk betekent: financiering via de “crowd” - meestal via een online platform. Op basis van een uitzondering op het bankmonopolie is crowdfunding wel toegestaan in België, waarbij het met de Wet Crowdfunding zelfs een wettelijk kader kreeg. P2P lending blijft als variant van crowdfunding echter nog steeds verboden. Dat een particulier via een online platform geld uitleent aan een onderneming is daarentegen geen probleem, omdat dit wel onder de uitzondering op het bankmonopolie valt. Indien P2P lending in de toekomst toch zou worden toegelaten, gaan we er in deze masterscriptie van uit dat de wetgever dit zal reguleren via de Wet Crowdfunding. Om na te gaan of de kredietnemer dan voldoende beschermd is op basis van de Wet Crowdfunding, vergelijken we de consumentenbescherming met de bescherming bij het Consumentenkrediet, een rechtsfiguur die sterk op P2P lending lijkt. Bij het Consumentenkrediet wordt de kredietnemer beschermd op verschillende manieren, waarbij de belangrijkste zijn: precontractuele informatieverplichtingen, een kredietwaardigheidsbeoordeling en een herroepingsrecht. Het blijkt dat de Wet Crowdfunding heel wat minder consumentenbescherming biedt voor de kredietnemer dan de Wet Consumentenkrediet. Wij suggereren dan ook dat, bij een eventuele opheffing van het verbod op P2P lending in de toekomst, de Wet Crowdfunding zal moeten voorzien in betere informatieverplichtingen en een verplichte kredietwaardigheidsbeoordeling lastens het online platform, ten voordele van de kredietnemer. ER -